"Non abonda a palabra recitada
para fechar o libro da memória,
no fundo sempre hai algo que se ignora
como lido só en páxina selada.
a palabra non é escrita, é soñada
entre o soño do sonido, incolora
entre as cores do sentido, acesória
como auséncia imprescindíbel e o nada.
procurando ese rosto que se corta
no vacio producio entre os versos,
ascendin pola escada até unha porta
dunha estáncia onde resoan, imersos,
os ecos da palabra, que está morta,
na orfa luz en que van boiar dispersos" (Música reservada, Edicións do Castro, 1991, Sada)
O 15 de xullo de 1957 nacía na
Coruña Luísa Villata Gómez, escritora,
titulada superior en violino que formou parte da Xoven Orquestra de
Galicia, profesora de Lingua Galega e Literatura en ensino secundario,
conferenciante tamén, colaboradora de revistas e xornais e moito máis, pero
sobre todo compañeira e amiga. Coñecín a Luísa polos tempos de COU na Coruña e
máis tarde compartiriamos aulas na Facultade de Filoloxía e departamento de Galego, como profesoras no
IES Díaz Pardo de Sada, ata que faleceu no ano 2004, xusto cando feliz
acababa de
recibir o XIII Premio Espiral Maior polo libro de poemas En concreto. O seu
compromiso indiscutíbel coa nosa lingua e cultura, co noso pobo e a defensa dos
dereitos das mulleres son o denominador común da súa intensa e fervente
traxectoria vital. Parabéns para ti, Luísa, aí onde esteas! |
| Publicación monográfica dedicada a Luísa Villalta pola Fundación Suárez Picallo de Sada |
Ningún comentario:
Publicar un comentario