tag:blogger.com,1999:blog-28323006466668582572024-02-02T15:00:03.971-08:00Que din as rumorosas Autoras e letrasCris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.comBlogger82125tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-77132244731067958402023-03-23T12:02:00.001-07:002023-03-23T12:08:45.461-07:00<p> </p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">A
SEREA DE MAIANCA</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwvTpWpr1tTR5Y2UXpsIbBF-k5qBA9ev-sjroGy-3iZi62m43OP-Q5CHiBKH6bBCey0GEK1fBmnDN6r0l87xTPmJkr8n-6ZOXKaX4kLM-ZL0a_1jiODf9zg4U-EGcVsu_nx0pnYjypu7td-j9WOi-TSYbWDRm6lWWVbbaxogrDrfqigzQxc8zdCpPicw/s4032/SOLPOR.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwvTpWpr1tTR5Y2UXpsIbBF-k5qBA9ev-sjroGy-3iZi62m43OP-Q5CHiBKH6bBCey0GEK1fBmnDN6r0l87xTPmJkr8n-6ZOXKaX4kLM-ZL0a_1jiODf9zg4U-EGcVsu_nx0pnYjypu7td-j9WOi-TSYbWDRm6lWWVbbaxogrDrfqigzQxc8zdCpPicw/w400-h300/SOLPOR.JPG" width="400" /></a></div><br /><span style="font-family: "Candara","sans-serif";"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Candara, "sans-serif";">As vinte horas. Aínda quedaba tempo para tomar
algo na taberna do Porto coa tropa de coñecidos que naqueles momentos do día
soía recalar polo bar, pensou Siro. Meteuse pola rúa</span><span style="font-family: Candara, "sans-serif";"> </span><span style="font-family: Candara, "sans-serif";">Lamalonga e alí mesmo deixou o coche. Cousa
rara atopar onde aparcar nunha rúa tan pequena. Sorte non ter que dar voltas.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">Do<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>interior da cantina chegaban risadas
estridentes. Entrou no local empurrado polo vento, venteando.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">-Vaia,
benvido! A grosa voz da taberneira saíulle ao encontro. Co pano limpando a mesa
que acababa de quedar libre, entoando unha leda cantiga, desafiando ós que a
contemplaban con ollos ousados, ollos<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>viciosos, tinguidos de vicio.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">-Olá,
Siro, qué vai ser?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">-
Cervexa, na barra.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ateigada de brazos, que sostiñan vidros
escumosos, aquela barra longa e fría acollía desde había<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>anos, xeracións de insaciabeis bebedores que
naquela hora do día viñan verter a súa<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>filosofía malteada, pura virxe extra, que trepaba polo fume dos cigarros
ata o cumio do local. Ás veces o peso daquela escumosa sabiduría resultaba
insoportábel. Pero hoxe era un bo día. Botou un grolo e e os seus ollos foron
dar contra o Gran Espéculo detrás da barra. Desde alí tiña unha vista
panóramica extraordinaria, chegaba ata a outra beira da rúa, ata o outro bar do
outro lado da estrada. Un novo grolo; o almanaque pendurado a carón do espello
avisaba: Tempus fuget. De súpeto estouparon na cabeza de Siro aqueles versos de
Manoel Antonio<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>"O horizonte arrincaba cada día<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">para
ti<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">a
folla de almanaque dunha vela" (1)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">Reparou
na imaxe principal da ilustración da folla de setembro, unha serea de mirada
triste, de longos cabelos loiros. Minia, a taberneira, desde o<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>extremo da barra, achegábase apresuradamente
lucindo pano marelo que portaba por enriba do ombreiro. Chegou onda el
alasando. Aquela muller semellaba unha deusa da escuma, agora convertida na
dona de Neptuno, podía ser... pero faltaba colaaaa de peixe. Movía o corpo
imitando o ondear das ondas, ondeando o seu corpo ó vento, cos brazos ó vento
para despois pregalos imitando as asas dunha xerra. Despregou elegantemente o
pano marelo por enriba da superficie da barra como se quixese puíla.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">-Qué
miras, oh ? Desprega os ollos. Anda, toma unhas olivas.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">O
ruído da louza pousando no mostrador salvouno do ensimismamento. Bonita
ilustración, eh? Manolo, o vello patrón do Maruxa acababa de abarloar ao seu
carón.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">-Sereas!
Como aquela que andaba pola beiramar nas noites de luar, tentando ós<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>mariñeiros cos seus rechouchíos, a serea de
Maianca.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Aquel pálido e fermosísimo
ser<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>de cabelos enguedellados que tocaba
o corno para atraelos e facelos naufragar. Mozos sucumbindo ante aquela
extraordinaria e funesta muller-cola-de-peixe, muller de agua,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>cos seus doces pero á vez<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>terríbeis chíos seductores, seducindo. Fixo que
ti non te librabas, dixo o home <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">-Atareime
entón a esta barra con cadeas de ferro, trincarei as mans para non ir tras dela
e sufrirei co seu fermoso e cruel canto meigo, igual que Ulises, respondeu
Siro, quen imaxinaba escoitar os berros deste ser máxico:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">-“Achégate,
Odiseo, detén aquí a túa nave para que podas gozar coa nosa voz”, as fermosas
murmuraban nos seus ouvidos.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">Naquel
intre unha brisa mareira recendendo a argazo entrou pola porta, tras dela
apareceu<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Antón, o home de Minia,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>o patrón da Chelito. Semellante a un Neptuno
co brazo dereito erguido, saudando. Na outra man portaba un balde cheo de
peixe.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ásperas e grandes mans mariñeiras
que entregaron o pote a Minia mentres cantaruxaba unha cantiga de sereas namoradeiras.
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">Minia!
chamou Antón, -veña unha botella de viño portugués, ese que trouxemos de
Caminha. Hai que afinar ben as gorxas. Trae ese fresco viño verde, a
electricidade verde, que nos alumee ben. Oes, Siriño?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>mellor será que quedes<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>cear hoxe con nós.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">Antón
colleu a botella e encheu as copas<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>baleiras. Brillante idea naquel momento do día. Unha boa pesca sempre
era un bo motivo de celebración. Facilidade feliz a deste home para agasallar
ós amigos. Caralludo. O mariñeiro logo chamou a Minia e propúxolle axiña o
plan, ademáis hoxe había luras abondas.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";">E
baleirouse a botella e abríronse outras. E así foron transcurrindo as
desveladas horas, verdes moi verdes, na Taberna do Porto da rúa Lamalonga,
verdes e salgadas horas. Enfeitizados polos chíos das sereas e o cock-tail de
risos<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>mariñeiros non se percataron de
que o verde foi empardecendo paseniñamente, ata que chegou a ser gris e
finalmente branco.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "Candara","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Candara; mso-fareast-font-family: Candara;"><span style="mso-list: Ignore;">(1)<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Candara","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">A
estrela descoñecida. De catro a catro, Manuel Antonio.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoListParagraphCxSpLast" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";"><o:p> </o:p></span></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-64378875996610319432022-05-13T03:20:00.002-07:002022-05-13T03:34:08.210-07:00Letras Galegas 2022: Florencio Manuel Delgado Gurriarán<div class="separator"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia6lBhOpGKuMJELmmDY3ClTZxwtwB-xEG2j9IRXAanATt1e26chlHaQwBljqFhAf9Le8fQGG4Qv1qC6aH0sj7zeqACsx6yNwr2JJuDlJLY1MthUYm-alfiTAgP-AgmpLu6F3awlRHYl492Z6OUFHGSnTz1a91iZSOwIgdkyX6X37_zqk89PDpF7RKVeg/s1440/FDG.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="1440" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia6lBhOpGKuMJELmmDY3ClTZxwtwB-xEG2j9IRXAanATt1e26chlHaQwBljqFhAf9Le8fQGG4Qv1qC6aH0sj7zeqACsx6yNwr2JJuDlJLY1MthUYm-alfiTAgP-AgmpLu6F3awlRHYl492Z6OUFHGSnTz1a91iZSOwIgdkyX6X37_zqk89PDpF7RKVeg/w200-h133/FDG.jpg" width="200" /></a></div><p> </p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"></p><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;"><span style="font-family: verdana;"></span><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></span></b></p>O Barco da
liberdade. De Galiza a México con Florencio Manuel Delgado Gurriarán<o:p></o:p></span></span></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></i></b></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">“Nosa Galicia é
máis que toda a Terra.<br />
Galicia só limita coa Saudade, elástica fronteira<br />
que serve para o tempo e para o espacio<br />
-onde un galego está, atópase ela-,<br />
mais que ninguen atravesala pode<br />
inda que leve nos papés: Poeta”.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></i></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 10pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">(Galiza infinda de
Galiza infinda. Galaxia, 1963)<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></i></b></p><p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p><br /><span style="font-family: verdana;"><br /></span></o:p></span></i></b></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: black; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">1 Do nacemento ó
exilio<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"></span></div><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">Florencio Manuel Delgado Gurriarán nace o 27 de agosto de 1903 en Córgomo
(Valdeorras, Ourense). Con seis anos de idade o neno Florencio é levado pola súa
familia fóra de Galicia. O traballo como perito agrícola do seu pai fará que
residan en diferentes cidades españolas. Á Córgomo regresarán a pasar os veráns.
“Nunca perdimos o contacto ca aldea”, di o poeta. En Valladolid, a cidade na
que máis anos permanecerán, FDG realiza os seus estudos de Dereito. É
precisamente durante a estancia fóra de Galicia cando esperta a súa arela
galeguista. Un exemplar de A Nosa Terra do ano 1920, que alguén lle regalara, actúa
como un fundamental elemento motivador. Por primeira vez pode ler poemas de
Ramón Cabanillas, de Manuel Antonio, de Amado Carballo…<o:p></o:p></span></span><p></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">“me regalaron un
número de A Nosa Terra que era un boletín de las hermandades de La Coruña, las
Hermandades Gallegas. Y para mí fue una revelación, porque yo no sabía que
había más gente que se preocupara del gallego –aparte de los viejos… aparte de
los del siglo pasado… Curros Enríquez y Rosalía” <o:p></o:p></span></span></i></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"><span style="color: black;">Así falaba o</span><span style="color: black;"> poeta nunha entrevista realizada no ano 1979 pola historiadora e
investigadora, de orixe español, Dolores Pla Brugat (1954-2014) en Guadalajara
(México). Nesta ocasión Florencio Manuel explica, que aínda que sabía e falaba
en galego,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>fora alfabetizado en
castelán, de xeito que tivo que aprender a ler e escribir na lingua propia de
forma autodidacta. Os<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>autores do
Rexurdimento, Rosalía, Curros… foron os seus mestres, a través das lecturas dos
libros que había na casa familiar de Córgomo.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">En 1928 o noso autor torna a Galicia e traballa como avogado no
Barco de Valdeorras. Son os tempos de inicio do galeguismo: intégrase no
Partido Galeguista, fundado en 1931. Faise<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>socio protector do Seminario de Estudos Galegos, participa na Irmandade
Galeguista representando a Córgomo, momento en que coñece a Castelao…Nestes anos
comeza tamén a publicación dos seus versos en xornais da época, como A Nosa
Terra. En 1934 ve a luz o seu primeiro libro <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Bebedeira</i></b>, (A Nosa
Terra),<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>un canto glorioso á súa terra de
Valdeorras. O poemario contén tres partes: Bebedeira, Valdeorresas e Dionisias.
Intuímos xa desde estes títulos que estamos ante un poeta da paisaxe, do agro, que
celebra os froitos da terra:<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<div align="right">
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoNormalTable" style="mso-cellspacing: 0cm; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; mso-yfti-tbllook: 1184; width: 70%px;">
<tbody><tr style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-lastrow: yes;">
<td style="padding: 0cm; width: 100%;" width="100%">
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: verdana;">“<i style="mso-bidi-font-style: normal;">In vino Veritas”<o:p></o:p></i></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">Está, no viño, a verdade.<br />
«In vino veritas». Certo.<br />
Fuxirá da falsedade,<br />
vivirá na craridade<br />
quen, de xeito solermiño,<br />
de Valdeorras, beba o viño:<br />
coñecerá, ao recuncar,<br />
que anda a darlle, ao paladar<br />
e á mente, lus e aloumiño. <o:p></o:p></span></i></p>
</td>
</tr>
</tbody></table>
</div>
<p class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; display: none;"><o:p> </o:p></span></p>
<div align="right">
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoNormalTable" style="mso-cellspacing: 0cm; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm; mso-yfti-tbllook: 1184; width: 75%px;">
<tbody><tr style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-lastrow: yes;">
<td style="padding: 0cm; width: 100%;" width="100%"></td>
</tr>
</tbody></table>
</div>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">Ricardo Carvalho Calero encadra estas composicións dentro da
escola animista ou hilozoista, inaugurada nas nosas Letras polo poeta
pontevedrés Luís Amado Carballo (1901-1927). En palabras do profesor, Florencio
realiza <o:p></o:p></span></span></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">“unha descripción
poética de forte alento xeórxico, dun ruralismo animista moi vigoroso e
sanguíneo” das terras de Valdeorras (Historia da Literatura Galega
Contemporánea,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>páxs.: 726-727)<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">Ao comenzar a
Guerra Civil, Florencio Manuel está en Ourense. Coa axuda de amigos e parentes
consegue pasar a Portugal e en Porto embarca, de polisón, para Francia. A
familia quería que seguise camiño cara América, pero el concienciado en
traballar pola causa republicana, decide regresar a Barcelona.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>O propio Castelao encoméndalle unha serie de
cometidos para axudar<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ós<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>refuxiados españois a fuxir ó extranxeiro. <o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><br /><span style="font-family: verdana;"><br /></span></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">En
1939 o Goberno da República española no exilio e o SERE (Servizo de Evacuación
de Refuxiados), contando ademais coa colaboración do goberno mexicano de Lázaro
Cárdenas, que lle abre as portas ós desterrados, promoven a evacuación
organizando tres barcos, “os barcos da liberdade”:<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>o Sinaia, o Ipanema e o Mexique para trasladalos
desde Francia a América. No segundo deles, un cargueiro, que se habilitara para
trasladar persoas, partiría Florencio. Hai constancia de que Mexico acolleu uns
25.000 exiliados da Guerra Española entre os anos 1939 e 1942.<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"></b></div><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></b><p></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">2 Vida mexicana <o:p></o:p></span></span></b></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">“Agros, mares e
montes<br />
Vilas, cibdades, cities, twons, aldeias,<br />
os recantos do Mundo...<br />
¡Todo é terra galega!</span></span></i></p><p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;"><i style="font-family: "Times New Roman"; font-size: medium; mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 16.8667px;"><span style="font-family: verdana;">¡Galicia é infinda!”</span></span></i></span></span></i></p><p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;"><br /><br /></span><br /></span></i></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikoy1UDB6X4vEbQ88je70QT9fNZeGSpXhl7eiQFovdjJdirIF8b2_uSz26MUNBvYPemeEpuw6pl6ZpxizQ80TNnHb-SI3vqhf51dUNGGQbCswb0Gz19p3YgNFaIzg54SiTucyKkRh9jXFxUe2qmAlObVvEneY6pPCj6A3NnrdbEEqZtaITuLISmU90_w/s263/Ipanema.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="263" data-original-width="191" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikoy1UDB6X4vEbQ88je70QT9fNZeGSpXhl7eiQFovdjJdirIF8b2_uSz26MUNBvYPemeEpuw6pl6ZpxizQ80TNnHb-SI3vqhf51dUNGGQbCswb0Gz19p3YgNFaIzg54SiTucyKkRh9jXFxUe2qmAlObVvEneY6pPCj6A3NnrdbEEqZtaITuLISmU90_w/s1600/Ipanema.jpg" width="191" /></a></span></span></div><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">Unha botella
deitada ó mar fronte as costas galegas cunha mensaxe de despedida ó tempo que
cantan o himno galego, anunciaba a partida do poeta xunto con case mil persoas
máis a bordo. No barco van non só galegos, tamén vascos e cataláns; homes, mulleres,
familias, que emprendían a dramática singladura cara o exilio en México. Durante
a viaxe<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>publican <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>unha especie de diario, o “Ipanema”, do que se
fixeron<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>26 exemplares. O 12 de xuño de
1939 saen desde o porto de Pauillac-Burdeos e o sete de xullo e tras unha
accidentada viaxe, desembarcan por fin en Veracruz. E no boletín
de a bordo aparecía publicado:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“Las primeras palabras que con acento mexicano he
oído, fueron las siguientes: “Estais en vuestra casa” y luego: “Tendreis
trabajo y libertad”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHTdvYclvtLD3e7kNOR4KXnESTfAE9PGetkAf79mjPb5KtPYuLQyXVsGlEW6_RVsCR7E26nq3ldYFo43bkYGDcg5yMHxKxFkMJ_b1kn_nlcEFb5WtpytbHU0DnPbxSj3_WqNHynAlPSvr0yjX6JjSeYI4rkgqRy7wjnXEnLFkaHOdHbAPm74pL6TOXcQ/s4032/IMG_1298.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3024" data-original-width="4032" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHTdvYclvtLD3e7kNOR4KXnESTfAE9PGetkAf79mjPb5KtPYuLQyXVsGlEW6_RVsCR7E26nq3ldYFo43bkYGDcg5yMHxKxFkMJ_b1kn_nlcEFb5WtpytbHU0DnPbxSj3_WqNHynAlPSvr0yjX6JjSeYI4rkgqRy7wjnXEnLFkaHOdHbAPm74pL6TOXcQ/w200-h150/IMG_1298.jpg" width="200" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">Florencio Manuel residirá en diferentes lugares do país mexicano realizando
diferentes oficios. Inicialmente vive en México DF, onde grazas a Carlos Velo,
traballa<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>como delegado do SERE en Toluca
a 66 km da capital mexicana. Posteriormente realizará diversos traballos, como
o de vendedor de calzado…ocupación que daría o seu beneficio no plano amoroso. Uns
románticos zapatos van conducilo ata a que será a súa compañeira de vida, Celia
Teijeiro, filla de emigrantes galegos. Ela<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>traballaba<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>nunha das tendas nas
que<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>o poeta vendía o xénero e así foi
como se coñeceron. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Casarían en 1944 e
terían cinco fillos. En 1949 Florencio entra nos laboratorios Queralmí, e nesta
empresa permanecerá<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ata a súa xubilación
en xullo de 1976. A familia Delgado Teijeiro vai residir primeiro en Ciudad de
México e despois en Guadalajara. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>O
traballo facilita que o escritor viaxe por distintos lugares do país: Zamora,
Uruapán, Michoacán, Morelia, Nayarit, Sinaloa, Sonora, Baja California… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">O poeta obtén
a nacionalidade mexicana en 1940 e a preocupación por Galicia segue a ser unha
das súas maiores teimas. Florencio Delgado implícase en todo tipo de
actividades a prol da terra. Xunto con outros exiliados, impulsa xogos florais,
concursos literarios, concursos de tradución, nos que o propio poeta participa
con versións ó galego de poetas franceses (“Barco bébedo”, interpretación do
“Bateau Ivre”de Rimbaud). Intervén en revistas<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>como<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> “Saudade, verba galega en las
Américas”</i> da que saen <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>7 números. En
1943 o Partido Galeguista realiza por vez primeira en México unha publicación de
carácter colectivo, o <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Cancioneiro de loita galega.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></i></b>Trátase dun libro de poesía de
carácter social e reivindicativo. O escritor Florencio é o responsable da
antoloxía, ademais de contribuír con poemas propios. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>No plano político destaca a sinatura do pacto
Galeuzca que en 1944 redacta co profesor exiliado Xoán López Durá. En 1953 é
membro fundador do Padroado da Cultura Galega, organismo que desenvolverá
diversas actividades, conferencias, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>programas de radio,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>como o dominical “A Hora de Galicia”, en onda
durante varias décadas na capital mexicana. No cume destas angueiras sinalamos
a creación da revista <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Vieiros</b>.
Florencio Manuel Delgado Gurriarán é un dos fundadores. Esta publicación, da
que sairán tan só catro números (1959-1968), revive o ideario da Xeración Nós e
do Seminario de Estudos galegos:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“Por
iso arelamos ser unha pubricación da Galiza única, co pensamento, co curazón,
cos pés<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>e coa vida na Terra, para
sinalar os VIEIROS da nosa cultura diferenzada, do noso xeito de ser e de
vivir…”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">Proclaman os impulsores
no manifesto titulado Alicerce que abre a revista.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">Florencio
Manuel Delgado formará parte da dirección, xunto ó xornalista Luís Soto, quen
fora secretario de Castelao no exilio, e o cineasta Carlos Velo:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“Niste
gran e ben querido México, abrimos as nosas páxinas o pensamento dos
portugueses e galegos, -con singular agarimo o dos que viven na Galiza-
respeitando con lealdade todalas ideias que afirmen a cultura e a persoalidade
da Nosa Terra: a Galiza infinda e universal”. (Alicerce, Vieiros)<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">A defensa e
preocupación do poeta pola situación do noso idioma, están presentes dun modo
relevante en poemas e ensaios de carácter sociolingüístico. Como exemplo sirva
o pequeno texto en prosa titulado <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Revisión
da voce “gallego”</i> publicado en Vieiros:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“Pola
iniciativa do prestixioso xurisconsulto e douto membro numerario da Real
Academia Galega Don Sebastián Martínez Risco, a devandita Academia acordou
dirixirse á Hespañola pra pedirlle a supresión de certas aceizóns peiorativas
da verba “gallego”. Ista moción foi aceitada pola venerábele Corporazón<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>madrileña, con afagadeira engádega de trocala
aceizón “dialecto” pola máis axeitada –a uníca axeitada diríamos nos-<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>de “lengua”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">No ano 1975, o
Centro Galego de Buenos Aires faille un encargo para a revista “Galicia”.
Tratábase de conmemorar o 25 aniversario da morte do seu admirado Castelao, “o
Guieiro”. Moitos dos seus poemas de carácter combativo serán incluídos no seu
derradeiro libro <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">O soño do guieiro, </i></b>subtitulado<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"> Xeiras dun galeguista</i></b> (Ediciós
do Castro, 1986) un ano antes da súa morte. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“Levan
a Cristo por fóra, /levan o demo por dentro<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">Pregan
o Santo Rosario/ e andan a matar labregos”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> <br /></span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;">3 Un achegamento ós
poemas galego-mexicanos</span></b><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguArEo5bx61e1ZAWEuBhy5PZoPdSATiYBt4e2j5Z8HACV7rllmz4ioaYG-Cnk2YYZ7yoX8_z_vLrVRLjLH2IaS0YZ3up0Yna0pc1EWTdlNJRL36wHAOjDNDXsi0Uz5BvpoZp8DnYsiNKpyYFPsHgO_8CNqyhuqFXcN2TNs6QCCv-mYAMSNLTF53Cj25Q/s4032/IMG_5263.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguArEo5bx61e1ZAWEuBhy5PZoPdSATiYBt4e2j5Z8HACV7rllmz4ioaYG-Cnk2YYZ7yoX8_z_vLrVRLjLH2IaS0YZ3up0Yna0pc1EWTdlNJRL36wHAOjDNDXsi0Uz5BvpoZp8DnYsiNKpyYFPsHgO_8CNqyhuqFXcN2TNs6QCCv-mYAMSNLTF53Cj25Q/w240-h320/IMG_5263.jpg" width="240" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;">É na súa obra <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Galiza
infinda</i></b>, publicada en 1963 por editorial Galaxia na Colección Salnés de
poesía, onde se atopan os catorce poemas galego-mexicanos. A súa <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>produción poética anterior tamén é incorparada
no libro, maiormente do seu poemario <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Bebedeira</i></b>. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>A fórmula “o novo e mais o vello” resume a súa
característica principal. O poemario está organizada en cinco apartados:
Cantarenas, Valdeorras, Castiñeiros, Varia e Poemas mexicanos. O exemplar abre
con tres poesías soltas: “Galicia infinda”, “Nomes” e “Resposta a Rosalía”. Na
obra o poeta mantense na liña estética animista ou hilozoista (Amado Carballo,
Manuel Antonio)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>e modernista (Ramón
Cabanillas). En palabras do profesor Ricardo Carvalho os poemas
galego-mexicanos <o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“houberan
podido constituir por sí sos un libro que resultaría máis homoxéneo que o que
agora os contén” (obra citada). <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">A novidade dos
devanditos poemas consiste na exploración dun camiño estético de mestizaxe de
ambas culturas, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>galega e mexicana,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>logrando uns resultados realmente orixinais e
únicos. A súa capacidade lírica para describir a paisaxe,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>a xeografía do país que o acolle, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>as xentes, as tradicións, costumes, é
sorprendente. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>O uso da linguaxe crioula,
con expresións propias do español americano, estructurado sobre unha sintaxe
sinxela, de oracións curtas ou frases, moitas exclamativas, co galego como
canle de transmisión,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>resulta dunha
mestría difícilmente superábel. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“Diante
da fría cervexa<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">(loira
dona enfeitizada,<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">no
seu cabozo de vidro<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">para
sempre engaiolada, <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">porque
morre en bico enxoito <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">si
é do feitizo ceibada)…<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">¿Qué
arela eu teño do Sputnik,<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">do
Xúpiter, nin de nada?<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">¿Ímola
andando, nonsÍ?,<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">que
a vida cedo romata!<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">Xa
o faro o seu ollo chisca<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">a
pantasmiña da Laika.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">A través de
innovadores versos percibimos unha Galicia moderna, que está o día dos
progresos da ciencia, da exploración espacial (o Sputnik, a cadeliña Laika)
libre, sen complexos manifestándose por medio de atrevidas e divertidas
metáforas (a cervexa é unha dona enfeitizada e engaiolada nun cabozo de vidro e
que morrerá se a liberan do feitizo) e personificacións (o faro chisca un ollo)
combinadas audazmente con temas clásicos como o “Carpe Diem” horaciano (que a
vida cedo romata).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">A nosa épica,
mitos, lendas, heroes como Breogán, a Santa Compaña, “milleiros de Melibeas-
con feitizos de sereas”; agóchanse nuns versos que aturuxan. Así atopamos ó
poeta convertido en “Odiseo” coa súa dona “Penélope crioula” no poema <i style="mso-bidi-font-style: normal;">O viaxeiro</i>. O poeta está a tecer deste
xeito páxinas da súa propia biografía, que é tamén a biografía da Galicia dos
exiliados. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">“Novo Odiseo, a
vida paso en xeira<br />
por mal pra cinco bocas de papoula.<br />
Miña dona, Penélope crioula,<br />
fica a tecer, de cote, a súa angueira.<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">E vou sen
inquedanza viaxeira,<br />
pois xa teño nas sens lixos de foula,<br />
co anceio de voltar, criancil troula<br />
é, pra min, ataxenta ventureira.<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">Camiño con disfrace
de estraverso,<br />
coma calquera comercial axente,<br />
a visitar galenos e farmacias.<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">E namentras en min
xermola un verso<br />
vou, por fora, a nadare coa corrente<br />
¡e ata a rir chego do siareiro as gracias!<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">A fusión, a mestizaxe
lograda polo autor é perfecta. No poema Morelia:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“Morelia silenzosa,<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">é loira Compostela<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">esquencida de choivas”<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">Ou en “Conto sinxelo” atopamos:<span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black;">“Laídos de huapango,<br />
atruxos de alalá...”<br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--></span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">Vemos como o noso idioma transmite como se fose seu o léxico<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>américano, as expresións na lingua
prehispánica, (da lingua azteca náhuatl). A linguaxe transpórtanos maxicamente
ó outro lado do océano, introducíndonos no país americano:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“Teño unha noiva “jarocha”:<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">coor, mel e arume de mangos,<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">rítmico van de boleros,<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">quente paixón de huapango<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">Neste fragmento de <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Nouturnio de noiva
“jarocha”</i>, comprobamos que “Jarocha”ou jarocho”, é como se chama ás persoas
nacidas no porto de Veracruz, que bailan, o “huapango”, danza tradicional
mexicana. O léxico autóctono flúe doadamente polos versos: as<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> “chachalacas” </i>(aves) que pousan nos”
loureiros”; o <i style="mso-bidi-font-style: normal;">tabachín ardente</i>”, que
frolece en primavera; o volcán<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> Paricutín</i>
que “aínda bota fume este ano”; o baile, o <i style="mso-bidi-font-style: normal;">“xarabe
tapatío</i>, -ledo coma un rechouchío, / é unha danza rebuldeira, -parenta da
muiñeira”, son expresión maxistral das vivencias do poeta por veces ledas,
festivas, por veces fortemente sensuais como en “<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Rumba”</i>:<span style="color: black;"> <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black;">“Teu van é o centro do mundo;<br />
teu embigo dictador<br />
dos pauciños,<br />
as maracas<br />
e o bongó;<br />
ollos a chiscar de bulra<br />
os amerodos dos peitos;”<br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--></span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">A vida con humor e a ironía que asoma desenfadada no relato de algunha situación
talvez vivida polo autor:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“Súpeto, estoupa a pistola, pois seica se “armou a
bola””.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">desfeita pola liorta –esvaise, a festa, na porta<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">só fica un home tendido, novo herói para un “corrido”,<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">e istas son bariles lendas, -de “Ai, Xalisco, non te
fendas!”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">A vida <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>é música e baile: Nun
“nouturnio” de novia jarocha“Ledo rolar de danzóns” “rítmico van de boleros”, “maracas
do recendo que tanxen un son de herbaboa”. Tamén presentes, como non, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>as nosas muiñeiras e alalás<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">En definitiva a vida nunha terra, que saudamos mediante os seus topónimos e
antropónimos:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">”Nomes de Michöacan,<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">son garruleiro e lisgairo:<br />
Tsintsunsan, Paricutín,<br />
Sirahuen, Uruapán, Ario…</i><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">Nomes que conviven en harmonía cos nosos propios topónimos, como se todos
eles formasen parte dun mesmo lugar:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“de antergo e de nobre alamio:<br />
Nomes da veira do Sil,<br />
Val de Afreixo, Val de Godo,<br />
a Pena da Moura, o Castro..,”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Para o autor non existe máis que
unha soa Galicia, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>unha” Galicia infinda”
que cada galego lévaba consigo alí onde vaia. Este pensamento pangaleguista queda
expresado nos<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b>ideais da revista
Vieiros:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;">“unha
Galia única, co pensamento e co corazón”</i>,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">Pero a evocación dos lugares patrios conduce inevitabelmente á nostalxia<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“Nomes, nomes de Valdeorras,<br />
¡dóce e sonoroso canto!”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">Ou
a un pesimismo tráxico pola ausencia irremediábel<o:p></o:p></span></span></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">“Sede en min nunca
amatada,<br />
sede en min xamáis dormida,<br />
da verde Terra arelada,<br />
a das choivas benquerida.”<o:p></o:p></span></span></i></p>
<p style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">Despediremos este apartado co esperanzado poema “Volta”:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“Nunha ridente alborada<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">vai o tren, cara o meu lar,<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">tanxendo unha pandeirada <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">coa lediza de voltar.”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifLvBR-06c9KyteESLLNofvOwgR05XLVvT0sFwXVjJPobDzsVooUe-y5ukD1FZ5LKIJoD2QQHngIhH3Mxvkbco4ydkbQpWBq_GM_61kdQJP9uGpPXSYX2f2EvyN9iiX7i5yxehy2QXnbAqgComB4Akc-qmfBQ1z5MDnWmSsIeykyW5IjGtVgp1hhyvdQ/s2662/IMG_1294.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2662" data-original-width="2106" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifLvBR-06c9KyteESLLNofvOwgR05XLVvT0sFwXVjJPobDzsVooUe-y5ukD1FZ5LKIJoD2QQHngIhH3Mxvkbco4ydkbQpWBq_GM_61kdQJP9uGpPXSYX2f2EvyN9iiX7i5yxehy2QXnbAqgComB4Akc-qmfBQ1z5MDnWmSsIeykyW5IjGtVgp1hhyvdQ/s320/IMG_1294.jpg" width="253" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">4 Volta a Galiza <o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">Trinta anos despois da súa chegada a Mexico, Florencio Manuel regresará tan
só en tres ocasións á súa amada Galicia. A primeira no ano 1968 (a súa causa
política por fin fora pechada) para reencontrarse ca súa familia tres décadas
despois. Oito anos máis tarde volve por segunda vez e pensa en revitalizar o
Partido Galeguista.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>En 1981 o poeta está de novo aquí.
Ediciós do Castro publica a súa obra <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Cantarenas. Poemas (1934-1980)</i></b>.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Nese mesmo ano ten lugar a súa toma de
posesión como membro correspondente da Real Academia Galega nun solemne acto
celebrado no Barco de Valdeorras. Asemade é nomeado membro de mérito dos
Estudos Valdeorreses e actúa como pregoeiro nas festas do Cristo no Barco. O
poeta nesta ocasión proclama que leva Valdeorras “chantada no corazón”. Desgrazadamente
esta é a derradeira vez que volve á Galicia.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">En 1986 Ediciós do Castro publica <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">O soño do guieiro, Xeiras dun galeguista</i></b>.
Ao ano senguinte falece Florencio Manuel á idade de 84 anos, un 14 de maio, en
California, en casa dun dos seus fillos. No presente 2022, cando se cumple o 35
aniversario da súa morte, A Real Academia Galega dedícalle o Día das Letras. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV54GGG-dM94evFp9eVgP_WUiAj3GPSKvqbWue6xdTYjyQzljeDfgJHoTAVOoVmPhSqJIilSCWWJ-Zyyg3VVNc6YcCx6jVbclc-ohtUsM4OGPcHQNYI9bqSfGr38hFfKMQhyxj0uNISp4mSDb6E3hooWmw2djuGUcjWkV-1A5OGxMjf21ml_aQMicO3A/s267/O%20so%C3%B1o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="267" data-original-width="189" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV54GGG-dM94evFp9eVgP_WUiAj3GPSKvqbWue6xdTYjyQzljeDfgJHoTAVOoVmPhSqJIilSCWWJ-Zyyg3VVNc6YcCx6jVbclc-ohtUsM4OGPcHQNYI9bqSfGr38hFfKMQhyxj0uNISp4mSDb6E3hooWmw2djuGUcjWkV-1A5OGxMjf21ml_aQMicO3A/w142-h200/O%20so%C3%B1o.jpg" width="142" /></a></span></div><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">5 Epílogo<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">“Ti<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>cantar,
cantar, cantache,<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">cantache, que ben sabías;<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">cantache de grasia chea:<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: verdana;">¡vos (voz) groriosa da Galicia!”<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;">Permítasenos que estes versos pertencentes ó poema “Resposta a Rosalía” que
o propio Florencio Manuel Delgado Gurriarán dedicou á “Ruliña do Sar” (como el a
chamaba), sirvan tamén de sincera homenaxe ó autor dos mesmos. E que soe
potente o noso Himno <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>aquén e alén dos
mares, acompañado da “maraca da lúa” e do “runxe-runxe das estrelas” para honrar
a memoria do poeta rumoroso!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">As fontes:<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">-Barcos
de la libertad. La evacuación de los refugiados españoles a México (1939-1942).
Residencia de estudiantes 2020 <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">-Entrevista
a Florencio Delgado Gurriarán realizada por Dolores Pla Bruguet en Guadalajara
(Mexico), en agosto de 1979. (Instituo Nacional de Antropología e Historia de
México-INAH)<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Galicia infinda. FDG. Editorial Galaxia 1963 <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">-Historia
da literatura galega contemporánea. Ricardo Carvalho Calero (Galaxia, 1981) <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">-O
macrotexto poético en galego de Florencio Delgado Gurriarán. Miro Villar
(https://dialnet.unirioja.es/descarga/articulo/1988640.pdf.) <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">-Real
Academia Galega. Letras Galegas 2022 <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: verdana;">-Vieiros.
A Nosa Terra 1989, (edición facsimilar) <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-1886994299483589652022-02-26T02:25:00.005-08:002022-03-09T03:47:53.863-08:00<p><b><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #222222; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh8MxK5yP1y-F0cXBgN1OpxPqApFRZVHjB7me82Pj934g-Q36-6XAfoFiQVu9Dvvdj2Y1jgvz-KxbfI4OhgRh2-DGetmtSgAlqb0ez2yKnlJ0q8jlFsmQubqhyLhp56RdYr9LgLHJVacs8gZ3FCpQn1hjKUOzEEALR-2BtgXBA2y8XJtiO8cU0XRm3aFA=s6478" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="6478" data-original-width="4415" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh8MxK5yP1y-F0cXBgN1OpxPqApFRZVHjB7me82Pj934g-Q36-6XAfoFiQVu9Dvvdj2Y1jgvz-KxbfI4OhgRh2-DGetmtSgAlqb0ez2yKnlJ0q8jlFsmQubqhyLhp56RdYr9LgLHJVacs8gZ3FCpQn1hjKUOzEEALR-2BtgXBA2y8XJtiO8cU0XRm3aFA=s320" width="218" /></a></b></div><b><br />Carta a María
Casares</b><p></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: right;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #222222; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span face="Candara, "sans-serif"" style="color: #222222;">A Coruña, Xoves de Comadres de
2022</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #222222; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span><span face="Candara, "sans-serif"" style="color: #222222; text-align: justify;">Benquerida María Casares, Vitola,
Vitoliña :</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #222222; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> Comezaremos por</o:p></span><span face="Candara, "sans-serif"" style="background-color: transparent;"> dicirche que neste Xoves de Comadres celebramos o teu aniversario. Nacías
nesta cidade no ano 1922, en novembro, o mes da tradición celta, da que ti eras
nobre depositaria, o mes no que se abren as portas que permiten transitar entre
os dous mundos de vivos e mortos; novembro é o mes da viaxe.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Foi
Novembro tamén o mes no que con apenas 14 anos, nun día tristemente tráxico,
partías ca túa nai para o exilio republicano en Francia. Alí volverías a nacer
a unha nova vida, e chegarías a <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>te converter
nunha prestixiosa e recoñecida actriz de cine e teatro, logrando que soase garboso
o acento galego na escena internacional. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ao deixares
Coruña eras aínda moi nova si, pero xa se labrara en ti o carácter céltico, de
muller forte, libre e valerosa, o legado sen dúbida da túa avoa Pilar, a
cigarreira. Partías si, tiñas que dicir adeus ó teu recuncho, á túa leda Marineda,
pero levabas a maleta ben cargada, cos tesouros marabillosos que che pertencían
lexitimamente desde o berce, as meigas e lendas, os bosques bretemosos, os rumorosos
piñeiros e frondosas fragas, os salseiros do Atlántico, o teu amado Montrove co
areal de Bastiagueiro e o nacre das cunchas dos versos de Curros que brillan na
beiramar, as rúas da cidade túa, a chuvia, o vento mareiro, o universo galego
enteiro! E toda ti ías cinguida de verdor.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Finalmente foi tamén nun día escuro do mesmo
mes no que naceras, cando traspasaches o portal que conduce ó camiño que por
desgraza non ten retorno. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Adeus, María, que no próximo novembro deste 2022, a
máxica porta que se abra sexa a dun gran teatro da Coruña que leve o teu nome: Teatro
María Casares. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Adeus María, alí nos encontraremos!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif""><o:p> </o:p></span></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-39360064405121282512022-01-24T12:19:00.007-08:002022-01-24T12:48:48.482-08:00#coNomedeMuller: Adela Velarde<p><span style="font-size: x-small;"> Adela Velarde Pérez (Chihuahua, 1900- EEUU, 1971)</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEihVpvWNHuHyHfostX3cOH_LKo1YJz3DnKouyYE-k5vdX-yCv34W_vFD5irhpzxrqNzdJZb63L0944ziMvDYS2DkyGP0YNzqrSnLM9OWd6oXKljmnSzhe0h3NOa4-pa1yNdV3ySMIoI6i1kqb3ELsBcgtKQ08D9zqWWnxBniaPZVGwAlG6_OE-6z4uQGw=s924" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="924" data-original-width="600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEihVpvWNHuHyHfostX3cOH_LKo1YJz3DnKouyYE-k5vdX-yCv34W_vFD5irhpzxrqNzdJZb63L0944ziMvDYS2DkyGP0YNzqrSnLM9OWd6oXKljmnSzhe0h3NOa4-pa1yNdV3ySMIoI6i1kqb3ELsBcgtKQ08D9zqWWnxBniaPZVGwAlG6_OE-6z4uQGw=s320" width="208" /></a></div><br /><span style="font-size: x-small;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">“...En lo alto de la abrupta serranía,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">acampado se encontraba un regimiento<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">y una novia que valiente los seguía<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">locamente enamorada del sargento.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">Popular entre la tropa era Adelita,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">la mujer que el sargento idolatraba<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">porque además de ser valiente era bonita<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">y hasta el mismo coronel <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>la respetaba.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">Y se oía<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">que decía<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">aquel que tanto la quería…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 10pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; font-size: 10pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Si Adelita quisiera ser mi esposa,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; font-size: 10pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">y si
Adelita ya fuera mi mujer,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; font-size: 10pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">le
compraría un vestido de seda<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; font-size: 10pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">para
llevarla a bailar al cuartel. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; font-size: 10pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Si
Adelita se fuera con otro<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; font-size: 10pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">la
seguiría por tierra y por mar,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; font-size: 10pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">si por
mar en un buque de guerra<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; font-size: 10pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">si por
tierra en un tren militar..."<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; font-size: 10pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif""><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>A “Adelita”da canción existiu
realmente, chamábase Adela Velarde Pérez e naceu en Ciudad Juárez en Chihuahua
en 1920. A protagonista do corrido fíxose moi popular durante a época da
Revolución Mexicana, participando como enfermeira. Con apenas 13 anos
incorporouse á Cruz Blanca Constitucionalista que fora fundada por outra muller,
a activista Leonor Villegas de Magnón . Adelita, como axiña a chamaron, desenvolvía a
súa tarefa atendendo ós soldados </span>das tropas de Pancho Villa feridos en combate,
que formaban a chamada División Norte. </p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">O doctor José Alberto Galindo, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>cronista principal de Coahulia de Zaragoza
(México) explica no seu libro<i> "Un cielo lleno de metrallas: La verdadera historia de Adelita"</i>, que esta muller sería a protagonista do famoso corrido.
Sucedeu que entre os feridos que atendía esta xoven, estaba o sargento Antonio
Gil Del Río Armenta que acompañaba a Villa. Este namorouse de Adela Velarde e dise que el mesmo tería composto o tema. Adelita e Antonio fixeron plans de voda, mais o
sarxento morreu nun combate en Torreón (Coahuila). Co tempo a canción
convertiuse nunha arenga para chamar ós soldados á loita. Adela ou Adelita
debido á súa eficiencia, entrega e xenerosidade convertiuse nun mito inspirando
o nacemento da figura das Adelitas, xa que así se chamou a partir de entón ás soldadeiras que participaban na contenda
facilitando alimentos e armas e que non eran só enfermeiras, senón tamén periodistas, espías, cociñeiras ou amantes.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhXFW2AgP2ZC9DXg3XoZ8jUhVqHWy17As-Whhl1VtXmmPHO81B2E92XppeZ-Zn3w6vSVJyE-A8NSFYLXr_DJCyrjV4OYYJTUBI3GgUs79t3j41wvVhnzaaYji0OBMsfD91ts-EcjcgVaJtV0wUTWWKKd2z0UYWHrtrVof0bO_crAHnSG46-CENUwhBbvQ=s236" style="clear: left; display: inline !important; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: center;"></a></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiKQXdGnEJYDHmpRB1j3hUvph8brpUZNRiviHWHktJG1jU2Z-NPNe5D-uLrh6CM8_r6QAiGkqwf1PHF-1CZCdkIlv3_dH1vKdX76WZXPfFmWfsazjMGFTGRFo5K7WtplXwJm4Bg6ny7QRWKnO6aiubrCfyHyD_-3j6xvEMHZCDeo9cL7bNr6p0EHEz2tw=s700" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="700" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEiKQXdGnEJYDHmpRB1j3hUvph8brpUZNRiviHWHktJG1jU2Z-NPNe5D-uLrh6CM8_r6QAiGkqwf1PHF-1CZCdkIlv3_dH1vKdX76WZXPfFmWfsazjMGFTGRFo5K7WtplXwJm4Bg6ny7QRWKnO6aiubrCfyHyD_-3j6xvEMHZCDeo9cL7bNr6p0EHEz2tw=w200-h200" width="200" /></a></div><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: "Candara","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">A escritora e periodista Elena
Poniatowska (París, 1932, tamén con nacionalidade mexicana) afirma no seu libro "Las soldaderas" que sen elas
a Revolución mexicana non tería sido posible. Con esta obra Elena quere render
homenaxe a estas mulleres anónimas que permaneceron invisibles inxustamente, xa que apenas foran obxecto de estudo dos
historiadores durante o pasado século. <o:p></o:p></span></p><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Cada 20 de novembro Adela Valverde
revive xunto as outras soldadeiras, personifícándose nas mociñas que se visten
de Adelitas para celebrar o día da Revolución Mexicana. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEidScI-bqx7w_tW_dlvYCq0AUXZz_6khPq_0bpVZnQwQ6mX0LN0VHCZKfFkDklsBA_XFtCD8gRuCXtA5TLYJ-X7p65WV5l1MrpnfSbQk8VFfzMsKx0nZZST9fEM60IUirp0GuqTYGkMfw1C0QLQ_PwmTzdvSaFqBHesD0ZQg_d-B6nweW2A9DCnl_FW6g=s603" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="603" data-original-width="546" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEidScI-bqx7w_tW_dlvYCq0AUXZz_6khPq_0bpVZnQwQ6mX0LN0VHCZKfFkDklsBA_XFtCD8gRuCXtA5TLYJ-X7p65WV5l1MrpnfSbQk8VFfzMsKx0nZZST9fEM60IUirp0GuqTYGkMfw1C0QLQ_PwmTzdvSaFqBHesD0ZQg_d-B6nweW2A9DCnl_FW6g=w181-h200" width="181" /></a></span></div><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><br /> Na tradición mexicana existen unhas bonecas chamadas “Adelitas”, que son unha representación artesanal da súa cultura. Son realizadas polos artesáns con trapos en diferentes tamaños, lucindo os típicos vestidos con listóns de cores e adornadas con alegres cintas e peitedas con fermosas trenzas.<o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Fontes:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Na fotografía Adela Velarde. É unha
imaxe do INAH, Instituto Nacional de Antropoloxía e Historia de México (sede en
Ciudad de México)<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">-Poniatowska, Elena. (1909) Las
soldaderas. D.F., México: Era en coedición con Conaculta /INAH<o:p></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><br /></span></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 0cm;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: #050505; mso-bidi-font-family: "Segoe UI"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p> </o:p></span></p><br />Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-62887052410605541992021-11-29T03:30:00.009-08:002021-11-29T03:35:00.109-08:00#conNomedeMuller: a Editorial Lar<p> </p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHMMTB4XIDJIdC-BGcRuWpkIkWAgXvFujneC4SevEoOx_so4p1fPl-OSCzyZE6GwcCfxDDlkRnaf9Wcwy-wWrI2shUn_c7yGqYaLworJc1Pn1BsOyJnieR8-JIQ8D2yuzok7jLWr9_yL8d/s928/A+mi%25C3%25B1a+muller.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="928" data-original-width="640" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHMMTB4XIDJIdC-BGcRuWpkIkWAgXvFujneC4SevEoOx_so4p1fPl-OSCzyZE6GwcCfxDDlkRnaf9Wcwy-wWrI2shUn_c7yGqYaLworJc1Pn1BsOyJnieR8-JIQ8D2yuzok7jLWr9_yL8d/s320/A+mi%25C3%25B1a+muller.jpg" width="221" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Primeiro número publicado en Lar</td></tr></tbody></table><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"">“Xa cumpriron coa dor que lles
abaneaba a alma. Xa cumpriron co mundo; coas vellas costumes, sempre novas, alí
onde non as borrou o dedo d´un mal entendido progreso, cobrindo co mesmo borro,
poesías e rutinas sen fundo”<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif""><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNViRuga35QfFLS9O3CfLGqN2h7IV4G3FunN-Edv0ClkB6jdLFDC5WP06yxUohgLhNpkvcGkIEEaVPHtAm93RhcCNQYE_Nnng-RikKa58-CtwXoa_EDaUwqeXS4YeN9riEaw5CTMGQ1NOp/s599/407px-06_Martes_d%2527Antroido._Francisca_Herrera_e_Garrido._Lar._1925.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="407" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNViRuga35QfFLS9O3CfLGqN2h7IV4G3FunN-Edv0ClkB6jdLFDC5WP06yxUohgLhNpkvcGkIEEaVPHtAm93RhcCNQYE_Nnng-RikKa58-CtwXoa_EDaUwqeXS4YeN9riEaw5CTMGQ1NOp/s320/407px-06_Martes_d%2527Antroido._Francisca_Herrera_e_Garrido._Lar._1925.jpg" width="217" /></a></div><br /> Así comeza a novela Martes d´Antroido
de Francisca Herrera Garrido, publicada no nº 6 da Editorial Lar en maio de 1925. A
Revista comezara a súa andaina hai case cen anos na Coruña impulsada polos
membros da Irmandade da Fala desta cidade. <div>O 29 de novembro de 1924 saía do
prelo o primeiro exemplar que contiña a novela curta A miña muller de Wenceslao
Fernández Flores. A revista estaba dirixida por Leandro Carré Alvarellos e
Anxel Casal e a portada da colección era obra de Camilo Díaz Baliño. Os cinco
primeiros números editáronse <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>nunha
imprenta externa, na imprenta Moret, ata que os editores puideron adquirir por
fin unha máquina para imprimir. O primeiro texto publicado pola imprenta Lar
foi o da primeira académica galega Francisca Herrera. Os editores anunciaban
cunha nota o importante acontecimento:<o:p></o:p><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"">“Este é o berro de ledicia e de amor
que nos brota dos beizos ao dar feita nos propios talleres esta noveliña, realizando
o noso proyeito.”<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"">As novelas da colección Lar “poñíanse
á venda mensualmente, o derradeiro sábado de cada mes”. Entre os anos 1924<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>e 1928, máis de 40 textos dos nosos autores
foron publicados, maioritariamente novelas e algunha obra de teatro como O
Mariscal de Ramón Cabanillas e Antón Villar Ponte.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmttZF_aBkNQOEcx7NDj6o_BWjzOMM2XGjWoxourEJGXDIFsIp5U0CNHaLwPtQtCvCSYtNCoUtC8Q1pUdmhh5yfWpVac3UIOQ3plMp_DXgk9hVPviHZ4etBSZLlJrhSvh-4-dRoVoH6IYB/s321/220px-Francisca_Herrera_Garrido_1926.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="321" data-original-width="220" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmttZF_aBkNQOEcx7NDj6o_BWjzOMM2XGjWoxourEJGXDIFsIp5U0CNHaLwPtQtCvCSYtNCoUtC8Q1pUdmhh5yfWpVac3UIOQ3plMp_DXgk9hVPviHZ4etBSZLlJrhSvh-4-dRoVoH6IYB/w137-h200/220px-Francisca_Herrera_Garrido_1926.jpg" width="137" /></a></div><span face=""Verdana","sans-serif""><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif""><br /></span></p>Martes d´Antroido de Francisca
Herrera foi a único texto de autoría feminina que apareceu publicado nesta
colección.<o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span face=""Candara","sans-serif""><o:p> <br /></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span face=""Candara","sans-serif""><o:p> </o:p></span></p></div>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-24821075546027193832021-11-05T11:32:00.002-07:002021-11-05T11:32:45.562-07:00Camiño de casa<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig5a9wDpsYjqcp5Onn5OdXpBaEjhaynDWULrnkgfJZcxcAIrq3VcC2r0pRIlA4BnBm7KNEj42vwv6knv7xQ5m1rS6IIzI1dzrD3dvSmwE7isDZ78LZ5zgMgyEcHKJ_UvQNZG8rUsPjtBnB/s2048/IMG_E9668.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2048" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig5a9wDpsYjqcp5Onn5OdXpBaEjhaynDWULrnkgfJZcxcAIrq3VcC2r0pRIlA4BnBm7KNEj42vwv6knv7xQ5m1rS6IIzI1dzrD3dvSmwE7isDZ78LZ5zgMgyEcHKJ_UvQNZG8rUsPjtBnB/s320/IMG_E9668.JPG" width="320" /></a></div><br /> Camiño de casa,<p></p><p>vexo como a tarde debuxa no ceo</p><p>un pentagrama incompleto</p><p>en clave de nube</p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-79513977128706174152021-09-24T12:01:00.008-07:002023-03-23T12:08:00.549-07:00A rúa Tettamancy<p> <br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI-YWU0FQixywv9HuD6AnZ9gxsaSpozR2qb3-kRns3qbKQM2Prujc1QivrAxN8OhpK0QSyZpjYYSSitljhxwv6_uOBGioorw3dG1TcC6f_uYRzu-N0soxJR48CzI4tRLtn2gKaHnpAdlji/s1380/1-0.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1380" data-original-width="1024" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI-YWU0FQixywv9HuD6AnZ9gxsaSpozR2qb3-kRns3qbKQM2Prujc1QivrAxN8OhpK0QSyZpjYYSSitljhxwv6_uOBGioorw3dG1TcC6f_uYRzu-N0soxJR48CzI4tRLtn2gKaHnpAdlji/s320/1-0.jpg" width="237" /></a></div><br /><p></p><p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Nos Maios
está a cristalería Studio, a cristalería á que imos sempre. Esta mañá alí nos diriximos. Levamos as
portas dun antigo aparador para poñerlle cristais. O cristaleiro é un home con
vocación, moi serio e estudiado. Como ben dirían algúns "licenciado en cristalería avanzada".O seu local case parece o obradoiro dun artista
plástico. Con vidreiras compostas con toda clase de cristais de cores
pintados<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>artesanalmente. Velaquí as auténticas
vidreiras góticas dos Maios. O que máis lle gusta é
usar a técnica de “fusing” para expresar a súa creatividade, di el moi solemne. O taller está
na rúa Francisco Tettamancy.</span></p><p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqvRMURWrlD77xhqYzFn1yqP6cMQtE9y0GVGiE531Dpy7ZwLOE_8dzFBzuS-50oEtuBW-hIGRBswKvJ92m4cknG-ZB3HsqtjWCmL6VOxRvrtK0sGdT8tpp44wIK2X3J8DpWM2MNLmofp2g/s485/F._TETTAMANCY_en_La_revoluci%25C3%25B3n_gallega_de_1846_%25282%25C2%25AA_ed._1909%2529_%2528cropped%2529.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="485" data-original-width="355" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqvRMURWrlD77xhqYzFn1yqP6cMQtE9y0GVGiE531Dpy7ZwLOE_8dzFBzuS-50oEtuBW-hIGRBswKvJ92m4cknG-ZB3HsqtjWCmL6VOxRvrtK0sGdT8tpp44wIK2X3J8DpWM2MNLmofp2g/w146-h200/F._TETTAMANCY_en_La_revoluci%25C3%25B3n_gallega_de_1846_%25282%25C2%25AA_ed._1909%2529_%2528cropped%2529.jpg" width="146" /></a></div><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /> Francisco Tettamancy Gascón, escritor e tertuliano
da Cova Céltica, impulsor do monumento dedicado Aos Mártires da Liberdade,
fusilados en Carral polo levantamento de 1846 e membro fundador da Academia
Gallega en 1906.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Vía de Ilustre
lembranza para A Coruña, para galegas e galegos. A dicir verdade non sei cantos veciños coñecerán
ó personaxe.</span><p></p><p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> En realidade a rúa é unha pequena calzada perpendicular á avenida
de Arteixo e pegada ó barrio dos Maios. A estación de tren está moi perto. E unhas cantas e sonadas pulpeiras tamén. Estamos nun dos ventrículos máis enxebres da cidade, e na actualidade con máis mestizaxe. Se cadra, a proximidade á estación favorece isto. Nesta ocasión non entro no taller e agardo fóra.
Observo o que acontece ó meu redor con compracencia.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Non sei se será todas as mañás así, pero hoxe
detéctase unha fervente actividade veciñal. Os transeúntes coñécense. Saúdanse.
Páranse a conversar. Como gardan a distancia de seguridade, falan alto. Por iso
escoito, querendo ou sen querer, todo o que din. Preparo entón a miña cámara cinematográfica imaxinaria e comezo a
gravar a escena. Acción! Véxome dentro dunha película dos anos cincuenta.
Branco e negro. Neorrealismo. Posguerra española. A ambientación resulta moi
dramática. A acción<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>desénvolvese a un
ritmo moi vivaz. Hai un gran bulicio. Os veciños, ben compostos agora en actores, pasan por diante miña sen mirar para
a cámara e sen deterse.<span style="mso-spacerun: yes;"> Moi ben! </span>Cruzan lixeiros
polas rúas, impacientes, como se tivesen moitas cousas que facer. Subindo e baixando ás
presas. Entrando e saíndo dos portais, dos establecimentos. Agardando na cola para entrar na
tenda. Din que venden pan de Carral e empanada de Arteixo, comenta un home con
pucha negra e cigarro na boca ó que está tras del. Bah, empanada de Arteixo, contéstalle, mellores son as de Lorbé e sobre todo as de zamburiñas.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">-Nenaaa, vas polo
pan?, berra unha muller desde unha das xanelas da casa de enriba.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">-Vouuu,
responde outra desde abaixo<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">-Pois colle
una barra para min tamén, anda. Di a primeira. <o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">-Era boa se cre
que lla vou levar á casa, rosma a segunda.</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Entra no cadro un mozo en bicicleta. Un repartidor. Unha muller co carriño da compra cruza sen mirar mentras fala polo móbil. Ai! O
mozo está a piques de atropelala. Co susto, a ela cáelle o carriño e unha bolsa
con froita sae disparada. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Unhas mazás
rodan polo pavimento.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>O rapaz case cae
da bici para evitar pillala e por sorte evita chocar contra a camioneta do
cristaleiro que está alí aparcada, cunha manda de cristais de gran tamaño que tiña
que levar para unha obra.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">–A ver neno,
mira ben por onde vas, oh! que case me matas. <o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">-Señora,</span><span style="font-size: 14.6667px;"> esperte,</span><span style="font-size: 14.6667px;"> cagho en tal,</span><span style="font-size: 11pt;"> a culpa é súa, señora, que hai
que mirar antes de cruzar!.</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Un rapaz recolle unha mazá do chan, mira
para todas partes e despois marcha con ela. Empezan a aproximarse outras
persoas e léase unha boa. Ocupan o centro da rúa pola que pasan coches. Os espontáneos
avogados analizan o suceso a grandes voces, para dictaminar de quen foi a culpa,
o que máis berra é Cho, un coreano que fala galego e que ten alí un ximnasio para practicar artes
mariciais: <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-A señora viña nas berzas,
bla, bla, bla. Pola súa culpa o rapás case rompe a cráneo.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">-Non, non,
non, cona, que non foi así, bli, bli, bli”. <o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Madia leva! Que a señora
estivese a punto de ser atropelada e perdera media compra, que o rapaz estivese
a punto de romper a chola ou estragar a bici, ou peor aínda, que batese
contra a camioneta e rompesen os cristais, caendo os miles de anacos que chegarían
a producir gravísimos cortes ós que estivesen perto (inclusive algúns podería
saltar polos aires e<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>chegar ata as ventás do
primeiro piso) ou quen sabe que catástrofe tería sucedido alí, era o de menos,
berraban outros retranqueiros.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Desde a
ventá do edificio algúns espectadores animan a discusión, porque eles desde
arriba víronno todo moi pero que moi ben e non se pode andar así pola vida,
hostia!<o:p></o:p></span></p><p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Un home sae correndo dun establecimento e pregunta se ten que chamar á policía. Non, mellor unha ambulancia. -Ós bombeiros, chamade ós bombeiros que disque explotou un camión cheo de cristais!</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Como vedes esta é unha rúa verdadeiramente preparada para vivir
unha revolución.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Teño que
dicir que a película ten final aberto. Nese intre chámanme para marchar.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p> </o:p></span></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-30350947256586828022021-08-20T12:14:00.010-07:002023-03-22T10:37:30.701-07:00A serea de Maianca<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizDLLKWQp7KxgNbtCBG3Cgl8u7r5EbILbYtLRPsRJzBvStaEitlpGfyt-kCTGXxFW7-00ss2IEbC4Un1B1dGvoDBF6hpfK0JRGmNPa1ksSyN8uoApc60uasXsJqKElnDhE51yJJUgdwekv/s2048/IMG_1619.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1364" data-original-width="2048" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizDLLKWQp7KxgNbtCBG3Cgl8u7r5EbILbYtLRPsRJzBvStaEitlpGfyt-kCTGXxFW7-00ss2IEbC4Un1B1dGvoDBF6hpfK0JRGmNPa1ksSyN8uoApc60uasXsJqKElnDhE51yJJUgdwekv/w400-h266/IMG_1619.JPG" width="400" /></a></div><br /><div><p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><br /></span></p><p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"> As
vinte horas. Aínda quedaba tempo para tomar algo na taberna do Porto coa tropa
de coñecidos que naqueles momentosdo día soía recalar polo bar, pensou Siro. Meteuse pola rúa Lamalonga e alí
mesmo deixou o coche. Cousa rara atopar onde aparcar nunha rúa tan pequena.
Sorte non ter que dar voltas. <o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">Do<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>interior da cantina chegaban risadas estridentes. Entrou no local empurrado polo vento, venteando. <o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-Vaia, benvido! A grosa voz da taberneira saíulle ao encontro. Co pano limpando a
mesa que acababa de quedar libre, entoando unha leda cantiga, desafiando ós que
a contemplaban con ollos ousados, ollos viciosos, tinguidos de vicio.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-Olá, Siro, qué vai ser?.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-
Cervexa, na barra.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ateigada de brazos, que sostiñan vidros escumosos,
aquela barra longa e fría acollía desde había anos, xeracións de
insaciabeis bebedores que naquela hora do día viñan verter a súa filosofía malteada, pura virxe extra, que trepaba polo fume dos cigarros ata o
cumio do local. Ás veces o peso daquela escumosa sabiduría resultaba
insoportábel. Pero hoxe era un bo día. Botou un grolo e e os seus ollos foron
dar contra o Gran Espéculo detrás da barra. Desde alí tiña unha vista
panóramica extraordinaria, chegaba ata a outra beira da rúa, ata o outro bar do outro lado da estrada.
Un novo grolo; o almanaque pendurado a carón do espello avisaba: Tempus fuget. De
súpeto estouparon na cabeza de Siro aqueles versos de Manoel Antonio<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">"O horizonte
arrincaba cada día<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">para ti<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">a folla de almanaque dunha
vela" (1)<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">Reparou
na imaxe principal da ilustración da folla de setembro, unha serea de mirada triste, de longos cabelos loiros. Minia, a taberneira, desde o extremo da
barra, achegábase apresuradamente lucindo pano marelo que portaba por enriba do ombreiro. Chegou onda
el alasando. Aquela muller ssemellaba unha deusa da escuma, agora convertida na dona de Neptuno, podía
ser... pero faltaba colaaaa de peixe. Movía o corpo imitando o ondear das
ondas, ondeando o seu corpo ó vento, cos brazos ó vento para despois
pregalos imitando as asas dunha xerra. Despregou elegantemente o pano marelo por enriba da superficie da barra como se quixese puíla.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-Qué miras, oh ? Desprega os
ollos. Toma unhas olivas.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>O ruído da louza pousando no mostrador
salvouno do ensimismamento. Bonita ilustración, eh? Manolo, o vello patrón do
Maruxa acababa de abarloar ao seu carón. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-Sereas! Como aquela
que andaba pola beiramar nas noites de luar tentando ós<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>mariñeiros cos seus rechouchíos, a serea de
Maianca. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Aquel pálido e fermosísimo ser de cabelos enguedellados que tocaba o corno para atraelos e facelos naufragar.
Mozos sucumbindo ante aquela extraordinaria e funesta muller-cola-de-peixe, muller de agua,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>cos seus doces pero á vez terríbeis chíos seductores, seducindo. Fixo que ti non te librabas.</span><span style="font-size: 11pt;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-Atareime entón a esta barra con
cadeas de ferro, trincarei as mans para non ir tras dela e sufrirei co seu
fermoso pero cruel canto meigo, igual que Ulises, respondeu Siro, quen imaxinaba escoitar os berros deste ser máxico:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-“Achégate, Odiseo, detén
aquí a túa nave para que podas gozar coa nosa voz”, as fermosas cantaban.</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">Naquel
intre unha ola de vento entrou pola porta, tras dela apareceu o home de Minia, Antón o patrón da Chelito. Semellante a un Neptuno co brazo dereito erguido,
saudando. Na man levaba un balde cheo de peixe. </span><span style="font-size: 11pt;">Fortes
e grosas mans mariñeiras que entregaron o pote a Minia mentres cantaruxaba unha
cantiga de sereas namoradeiras. </span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">Minia!, chamou Antón, -trae para acá unha botella de viño portugués, veña! ese que trouxemos de Caminha. Hai que
afinar ben as gorxas. Trae ese fresco viño verde, a electricidade verde, que
nos alumee ben! </span><span style="font-size: 11pt;">Oes,
Siriño, mellor será que quedes cear hoxe con nós.</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 200%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 200%;">Antón
colleu a botella e encheu as copas baleiras. Brillante idea naquel momento
do día e con Antón sempre era todo unha festiña. Facilidade feliz a deste home para agasallar ós amigos. Xenial. O mariñeiro logo chamou a Minia e propúxolle o plan,
ademáis hoxe había xurel abondo. <o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 200%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 200%;">E baleirouse a botella e abríronse outras. E así foron transcurrindo as desveladas horas,
verdes moi verdes, na Taberna do Porto da rúa Lamalonga, verdes e salgadas horas.
Enfeitizados polos chíos das sereas e o cock-tail de risos mariñeiros non se percataron de
que o verde foi empardecendo paseniñamente, ata que chegou a ser gris e finalmente branco.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-family: Verdana; mso-fareast-font-family: Verdana; text-indent: -18pt;"><span style="mso-list: Ignore;">(1)</span></span><!--[endif]--><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; text-indent: -18pt;">A estrela descoñecida. De
catro a catro, Manuel Antonio.</span></p><br /></div>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-35022955000173602592021-07-30T11:44:00.003-07:002021-07-30T11:44:21.683-07:00Aurelio Aguirre Galarraga<p style="text-align: center;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: Alice;">El
murmullo de las olas<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"></p><div style="text-align: center;"><span style="background-color: #faf9f5; color: #363431;"><span style="font-family: Alice;">Dime, tú, ser misterioso</span></span></div><span style="color: #363431;"><span style="font-family: Alice;"><div style="text-align: center;"><span style="background-color: #faf9f5;">que en mi ser oculto moras</span></div>
<span style="background: #FAF9F5;"><div style="text-align: center;">sin que adivinar consiga</div></span><div style="text-align: center;"><span style="background-color: #faf9f5;">si eres realidad o sombra.</span></div>
<span style="background: #FAF9F5;"><div style="text-align: center;">Angel, mujer o delirio,</div></span><div style="text-align: center;"><span style="background-color: #faf9f5;">que bajo distintas formas</span></div>
<span style="background: #FAF9F5;"><div style="text-align: center;">a mis ojos apareces</div></span><div style="text-align: center;"><span style="background-color: #faf9f5;">con la noche y con la aurora</span></div>
<span style="background: #FAF9F5;"><div style="text-align: center;">y a todas partes me sigues</div></span><div style="text-align: center;"><span style="background-color: #faf9f5;">solícita y cariñosa,</span></div>
<span style="background: #FAF9F5;"><div style="text-align: center;">y en todas partes me buscas,</div></span><div style="text-align: center;"><span style="background-color: #faf9f5;">y en todas partes me nombras</span></div>
<span style="background: #FAF9F5;"><div style="text-align: center;">y estás conmigo sin velo,</div></span><div style="text-align: center;"><span style="background-color: #faf9f5;">y si duermo, en mi reposas,</span></div>
<span style="background: #FAF9F5;"><div style="text-align: center;">y si suspiro, suspiras,</div></span><div style="text-align: center;"><span style="background-color: #faf9f5;">y si triste lloro, lloras…</span></div>
<span style="background: #FAF9F5;"><div style="text-align: center;">¡Oh, dímelo!… tú lo sabes…</div></span><div style="text-align: center;"><span style="background-color: #faf9f5;">Dime, visión tentadora:</span></div>
<span style="background: #FAF9F5;"><div style="text-align: center;">¿Qué le dice a los que sufren</div></span><div style="text-align: center;"><span style="background-color: #faf9f5;">el murmullo de las olas?</span></div>
</span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="background: rgb(250, 249, 245); color: #363431;"><o:p><span style="font-family: Alice;"></span></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Alice;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9z0tM4XVMAg8PUKdOX0hZvsvPmS97nUngyr8d3KotZcmm3jLQChtQhd3tUaEoF82vbuqA14v7HVcRNlOvb36w73SsHj_IovgB4jJLIYS18EYfFzRHfCaI_vTuRpldUVqcmS3t5Oj3odEm/s480/A.+AGUIRRE.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="377" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9z0tM4XVMAg8PUKdOX0hZvsvPmS97nUngyr8d3KotZcmm3jLQChtQhd3tUaEoF82vbuqA14v7HVcRNlOvb36w73SsHj_IovgB4jJLIYS18EYfFzRHfCaI_vTuRpldUVqcmS3t5Oj3odEm/w157-h200/A.+AGUIRRE.jpg" width="157" /></a></span></div><span style="font-family: Alice;"><br /> </span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Alice;">Aurelio Aguirre Galarraga naceu en
Santiago de Compostela o 23 de abril de abril de 1833. Realizou os estudios de
dereito e asumiu compromisos de tipo social cos pobres e mesmo con Galicia.
Unha das súas composicións máis destacadas é a titulada A los mártires de
Carral. Participou no Banquete de Conxo <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>con Eduardo Pondal e Luís Rodríguez Seonane.
Foi amigo de intelectuais rexionalistas <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>da época, especialmente de<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Rosalía de Castro a quen lle dedicou o soneto
titulado Improvisación: “A la Poetisa Dn R. C” como anotou o autor. A
circulación de influencias entre ambos poetas debeu ser intensa. “El murmullo
de las olas” del poeta Aguirre ten un profundo eco na “negra sombra” rosaliana.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVD_9-AjucYbFMpkzGuuvvPvLZsqL_XWmANYiwxhGklPPDDFwlw50UeWSKRqLl1A2zfTDhMRdqcwdDfACRRqPhOAc-mvnRj5PJPCKSdcMh_yHEp3k6M8sU55G0NrMVUCEUKLs3tAag9Jjk/s885/534b2c12f3114-aurelio-aguirre.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="645" data-original-width="885" height="233" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVD_9-AjucYbFMpkzGuuvvPvLZsqL_XWmANYiwxhGklPPDDFwlw50UeWSKRqLl1A2zfTDhMRdqcwdDfACRRqPhOAc-mvnRj5PJPCKSdcMh_yHEp3k6M8sU55G0NrMVUCEUKLs3tAag9Jjk/s320/534b2c12f3114-aurelio-aguirre.jpg" width="320" /></a></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiirMRdc8dKDeLDhM5QxeGdxqiZ39XztoLtKB8ud_94o07FGZ4NDRIxb2J7FXSX4KizCHKbCGzZ80rbnyTA1Es4ZANag69X7k_nD3Ynz88nLMd-QLUPLsTKW3cOl7wLZyhTJBzj3nUN-Xht/s276/A.+A.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="276" data-original-width="182" height="276" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiirMRdc8dKDeLDhM5QxeGdxqiZ39XztoLtKB8ud_94o07FGZ4NDRIxb2J7FXSX4KizCHKbCGzZ80rbnyTA1Es4ZANag69X7k_nD3Ynz88nLMd-QLUPLsTKW3cOl7wLZyhTJBzj3nUN-Xht/s0/A.+A.jpg" width="182" /></a></div><span style="font-family: Alice;">Aurelio morreu afogado na Praia de
San Amaro de A Coruña o 30 de xullo de 1858 con tan só 25 anos de edade .
Ensayos poéticos (1856-1858) é o título que recolle a obra poética de Aurelio
Aguirre, editada póstumamente. No ano 2013 publicouse o libro<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Recuerdos de Agosto. Obra poética, 1850-1858,
e edición crítica de Olivia Rodríguez profesora da Universidade de A Coruña. O
título débese ó mes de agosto que pasou o poeta en Vigo, cidade onde se
refuxiou despois dos sucesos do Banquete de Conxo. <o:p></o:p></span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /><span style="font-family: Alice;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: Alice;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><o:p><span style="font-family: Alice;"> </span></o:p></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-31720734142338366012021-07-14T11:55:00.011-07:002021-07-19T03:48:13.697-07:00Cando nov@s<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicHndqWtQm37OSD5ayc6k76geyTsBYZrjP5yRWTD0wlVvE-dTOGpUVtBaU-NAXApQXzObk6zJw_iJerqFGPQ_UuHNAIq49oJ_HwIH9i9jWztpfQ69rMGFX57kk_hKCe1RUDN2iV1Q3vb0p/s2048/IMG_2776.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1364" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicHndqWtQm37OSD5ayc6k76geyTsBYZrjP5yRWTD0wlVvE-dTOGpUVtBaU-NAXApQXzObk6zJw_iJerqFGPQ_UuHNAIq49oJ_HwIH9i9jWztpfQ69rMGFX57kk_hKCe1RUDN2iV1Q3vb0p/s320/IMG_2776.JPG" width="320" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; mso-background-themecolor: background1;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span></span></b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; mso-background-themecolor: background1;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">“I´d like to be under the sea<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; mso-background-themecolor: background1;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">In an octopus´s garden in the shade<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; mso-background-themecolor: background1;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">H´d let us in knows where we´ve been<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; mso-background-themecolor: background1;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">In his octopus´s garden in the shade<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; mso-background-themecolor: background1;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">(The Beatles, Octopus´s Garden. </span>Abbey
Road, 1969)<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; mso-background-themecolor: background1; text-align: justify;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; mso-background-themecolor: background1; text-align: justify;"> <span style="font-family: Work Sans;"> Confeso que eu sempre fun máis de
Beatles que de Rolling.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Esta disxuntiva acendía discusións entre roqueiros e roqueiras coruñesas nos anos
70, por cal grupo era máis pop ou máis duro. Cinquenta anos despois o fascinante é que moitas e moitos seguimos correndo a vida con
música hoxe en día, todos os días. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Está
tumorizada no noso cerebro. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; mso-background-themecolor: background1; text-align: justify;"><span style="font-family: Work Sans;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>1969, Octopus´s Garden, The
Beatles, Abbey Road. </span>O xardín do polbo. Ringo Starr compuxo a canción co
seu colega George Harrison. Seique polo ano 69 Ringo andaba por Cerdeña nun barco
con Peter Sellers. Estaban rodando una película, The Magic Christian, O
Cristiano Máxico. A película está ambientada nunha suposta viaxe nun cruceiro
chamado The Magic Christian. Digo suposta, porque en realidade o barco era unha
estructura colocada nun almacén e os pasaxeiros nunca sairían de Londres. E que
pasada o elenco de actores! Roman Polanski, Yul Brynner, Christopher Lee,
Raquel Welch, entre outras xoias. Quen me dera! Talvez podería ter estado alí,
no cruceiro, talvez. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Se cadra estivemos
noutro cruceiro semellante, se cadra. De todos os xeitos acumulamos tantas
vivencias que se amorean como nunha milfollas de merengue das que lle gustan a Xulio, da mítica pastelaría
Hildita, e desoriéntome ás veces. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; mso-background-themecolor: background1; text-align: justify;"><span style="font-family: Work Sans;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Volvendo ó Cristiano Máxico, o capitán do barco, interpretado por
Richard Attenborough, contaba que os polbos viaxan polo fondo do mar e recollen
pedras e obxectos brillantes para construiren xardíns. Esta lenda parece que
inspiraría ós Beatles para compoñer o tema. Prendo a canción no xiradiscos e mergúllome nun océano
cósmico. Nado e nado para atrás, nunha viaxe fantástica ó pasado. Regreso á universidade, ós colegas, ás lecturas, ás
pelis, a estar sen un can, á música. Viviamos acelerados, rápido, rápido, moi
rápido, entre explosións de guitarras eléctricas dos nosos colegas músicos, vómitos e conversas
delirantes. Cando escapabamos da casa, a 45 revolucións por minuto, gorentabamos a liberdade e aloucados na rúa cantabamos inventando que viamos saír televisores disparados polas fiestras e cousas polo estilo!</span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; mso-background-themecolor: background1; text-align: justify;"><span style="font-family: Work Sans;"> Nós, cas nosas “chupas” de coiro, nadando destemidas e nerviosas entre as ondas
urbanas. Os cintos e muñequeiras de pinchos brillando altivas e as nosas
cabeleiras guerreiras como bandeiras bailando en brazos do vento mareiro. Nas
nosas cabezas estouraban letras de cancións, surrealistas, desquiciadas e ritmos
frenéticos, convertiamos en himnos as cancións dos grupos favoritos, The Who, The
Doors, Clash, Death<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Kennedys, Ramones… Eramos
adict@s ó rock and roll, a agulla do xiradiscos mollada na pura vea. O Xardín
do Polbo na sombra era o lugar de culto onde compartir a felicidade, o alcohol,
o fume, as cabradas, a incoherencia, a inocencia. Alí, supostamente a salvo do
futuro no noso Cruceiro Máxico. Ademais o lugar era tan intrigante! Pero tamén acolledor
e chusqueiro, fermoso, cálido e brillante con sabor a xin tonic salgado, nun ambiente
totalmente kitsch.</span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; mso-background-themecolor: background1; text-align: justify;"><span style="font-family: Work Sans;"> E O ROCK NUNCA PARA!</span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; mso-background-themecolor: background1; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7adisht02LW_qX-pXlVhP2wqEu1Wxp88pDVi_nZeBr7LnQV8sLEA6591ShvdNYsD5_BlW3yHTyt6UzTZTowEX-uuta8L4FU2mCn4DBD9axnbIaMhyphenhyphenuNkSL273qoFJccRdp85tRO25KWjo/s2048/IMG_2769.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1539" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7adisht02LW_qX-pXlVhP2wqEu1Wxp88pDVi_nZeBr7LnQV8sLEA6591ShvdNYsD5_BlW3yHTyt6UzTZTowEX-uuta8L4FU2mCn4DBD9axnbIaMhyphenhyphenuNkSL273qoFJccRdp85tRO25KWjo/s320/IMG_2769.JPG" width="320" /></a></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 150%; mso-background-themecolor: background1; text-align: justify;"><span style="font-family: Work Sans;">Continuará!</span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-family: Work Sans;"> </span></o:p></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-51364362154231573782021-06-28T02:48:00.004-07:002021-06-28T03:01:38.319-07:00LATITUDE, LONXITUDE<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCwQKAZv1N5se2V20llSRrhLfghO1TtUAai7LfEQNQqwi3FM6Zbieo14XD8jXpJOSasC4Vud_-N2GxYVphBIKlIO5MAG3PJqxckEV35LWWc_kLvoY5KAZLyBrXV2HagGU74jq11KPWLdSR/s2048/IMG_1974.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1364" data-original-width="2048" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCwQKAZv1N5se2V20llSRrhLfghO1TtUAai7LfEQNQqwi3FM6Zbieo14XD8jXpJOSasC4Vud_-N2GxYVphBIKlIO5MAG3PJqxckEV35LWWc_kLvoY5KAZLyBrXV2HagGU74jq11KPWLdSR/w400-h266/IMG_1974.JPG" width="400" /></a></div><br /><p></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 115%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Cal é a
predición do tempo para hoxe? Din por aí que cando nós non sabemos de que falar
falamos do tempo, de se vai frío ou calor, se está nubrado, se abrirá. Se cadra
isto do tempo vale tamén cando queremos escribir e non sabemos de que. </span></p><p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 11pt;">Consulto
a páxina da Axencia Estatal de meteoroloxía. Madia leva! anuncian mal tempo. </span><span style="font-size: 11pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-size: 11pt;">Chuvia e vento. Vento travesío. Na páxina de
Aemet </span><span style="font-size: 11pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-size: 11pt;">vén expresada a localización
exacta do lugar en coordenadas xeográficas. As coordenadas xeográficas de
latitude e lonxitude. Non hai dúbida de que se trata da Coruña, A (altitude: 7 m); latitude
43º 22´ 43´´-lonxitude 8º 23´ 43´´. Son as chamadas liñas imaxinarias. Canta
aventura poètica hai nelas! A lonxitude sitúanos moi perto do meridiano </span><b style="font-size: 11pt; mso-bidi-font-weight: normal;">0</b><span style="font-size: 11pt;"> ou meridiano de Greenwich. O
ex-alcalde coruñés Paco Vázquez mandara colocar unha barra de aceiro inoxidábel diante
do Palacio Municipal, para marcar a situación da Coruña no planeta! Pero parece ser que o meridiano non pasa exactamente por María Pita. O Pai Sarmiento
defendía que a liña</span><span style="font-size: 11pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-size: 11pt;">pasa por Fisterra. O
Fin da Terra. Sorprendente lugar para pasar. Será isto un sinal?</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p> </o:p></span><span face="Calibri, sans-serif" style="font-size: 11pt;"> </span><span face="Calibri, sans-serif" style="font-size: 11pt;">Latitude e lonxitude, localización no globo
terráqueo e organización do uso horario do mundo. Velaquí as horas. As horas e
os horarios, de cada lugar, o horario universal. Crucemos unha determinada liña
imaxinaria e cambiaremos de data. Indo cara o leste adiantamos un día e polo
Oeste perdémolo. Por iso Willy Fog cando ía cara o leste avanzaba unha hora o
seu reló. Mr Fogg gañou así a famosa aposta e completou a volta ó mundo en
menos</span><span face="Calibri, sans-serif" style="font-size: 11pt;"> </span><span face="Calibri, sans-serif" style="font-size: 11pt;">tempo do acordado. Conseguiu un
día de ventaxa! Jules Verne seguiu intelixentemente esta idea para escribir Le
tour du monde en 80 jours.</span><span face="Calibri, sans-serif" style="font-size: 11pt;"> </span><span face="Calibri, sans-serif" style="font-size: 11pt;">A volta ó
mundo, en oitenta días! Oitenta días ou non. Digo, se o fixese eu. O número de
días sería o de menos.</span><span face="Calibri, sans-serif" style="font-size: 11pt;"> </span><span face="Calibri, sans-serif" style="font-size: 11pt;">Extraordinaria
aventura. Penso moito nese tipo de experiencias. Fantasear con viaxes </span><span face="Calibri, sans-serif" style="font-size: 11pt;"> </span><span face="Calibri, sans-serif" style="font-size: 11pt;">excepcionais, como a</span><span face="Calibri, sans-serif" style="font-size: 11pt;"> </span><span face="Calibri, sans-serif" style="font-size: 11pt;">narrada por Verne. Cando vivimos os duros
meses de confinamento o ano pasado, dábame azos soñar con esa clase de historias.
As lecturas conducíronme por lugares ós que nunca fora antes, máis que coa
imaxinación.</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Outra viaxe,
a do explorador irlandés Ernest Shackleton durante máis de 638 días a bordo do Endurance para atravesar
o Polo Sur. Soldo baixo, frío extremo, longos meses de completa escuridadade, un
perigo constante e o peor, que non había garantías de regresar con vida. Isto era
o que Shackleton oferecía no anuncio publicado no xornal británico The Times para reclutar ós
tripulantes que o acompañarían na súa expedición á Antártida. E houbo quórum e
partiron. No libro As viaxes de Shakelton isto foi o que lin. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>E despois de 21 meses de inferno naquel páramo
xeado, regresaron con vida todos. TODOS!!<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Pero por sorte houbo
máis Endurance, Resistencia, de Scott Kelly. O libro do astronauta alentou as
miñas fantasías viaxeiras, nesta ocasión espaciais. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Un ano no espazo na Estación Espacial
Internacional. Tres meses no meu apartamento en San Xián de Serantes, Oleiros, sen
saír apenas do habitáculo, máis que para comprar o pan na tenda do lado da casa e botar o lixo. Como todo o
mundo no país. Lía unha e outra vez a descrición do compartimento do astronauta na
Estación Espacial. Seique a terminal ten moitos cuartos, pero no seu
compartimento collía xusto o seu saco de durmir, dúas computadoras persoais e
un saco ca súa roupa e algún obxecto persoal. 365 días, sen poder ir a ningures
fóra do recinto espacial, pero non estaba só, outros eran rusos e europeos. Algunha
muller. Creo que teñen sido ben poucas. Por exemplo, a astronauta italiana
Samantha Cristoforetti, a do Nespresso. Cristoforetti foi a primeira italiana
en viaxar a bordo da nave rusa Soyuz e quedarse na estación espacial durante
200 días. Samantha levou con ela unhas cápsulas do café Nespresso para tomar
alí, e saíu nos medios por este motivo, máis que pola súa fazaña.</span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"> </span></i><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">O astronauta Scott e os demais, Shackleton e Phileas
Fogg seguro que se mantiveron no tempo de Greenwich durante os seus periplos
para non perderse, para non perder a cabeza.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="background: white; line-height: 150%; mso-background-themecolor: background1; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Agora soñamos con Marte, nun
futuro non moi lonxano. Os científicos apuntan que en 2033 a Terra e o planeta
vermello <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>estarán aliñados favorablemente
para realizar a viaxe. Xa me vexo, en avión desde Coruña a Madrid, de Madrid a Florida,
de Florida a Melbourne e despois nun bus a Cabo Cañaveral, ou talvez o percorrido
sexa desde Coruña a Madrid, de Madrid a Pekin e rematar nun barco que nos leve á
illa de Hainan? E unha vez na lanzadeira espacial saltaremos ó espazo exterior,
en voo directo a Marte? C</span><span face="Calibri, sans-serif" style="font-size: 11pt;">ase
9000 horas de viaxe segundo os meridianos, 365 días!?</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="background: white; line-height: 150%; mso-background-themecolor: background1; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Se Scott vai espero que escriba
outra crónica. E Verne, se o puidese ver, outra novela. E que vaian mulleres. E que escriban. Moitas. Que narren aventuras ambientadas no universo como a Saga de Chanur
de Caroline Janice Cherry, de Misuri, e as súas transgresoras interestelares “as
hani”. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Será emocionante.</span></p><p class="Textosinformato1" style="background: white; line-height: 150%; mso-background-themecolor: background1; text-align: justify;"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> Eu… quen sabe!
Mentres hei de continuar co meu entrenamento na miña lanzadeira persoal de
odiseas espaciais. E Greenwich seguirá mantendo a todo o mundo no horario
preciso, sen dúbida!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><o:p> </o:p></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-87467841964349401932021-06-23T04:18:00.001-07:002021-06-23T04:18:55.200-07:00#conNomedeMuller, Xoana de Vega<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix4_Rch0aQV3-plWwhLHb5Ed1wUB-UjSrotyiR20euGhJchK0zxb91WJnZLSaHcn50yU9OZDMgLRJfYKS0KGstzHxrv2lWQ-xdBx_5AXWUMmO9kiGqB-YGFbyixW8bPGV-2a0Ok2Xr6SzP/s888/juana+de+Vega.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="888" data-original-width="700" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix4_Rch0aQV3-plWwhLHb5Ed1wUB-UjSrotyiR20euGhJchK0zxb91WJnZLSaHcn50yU9OZDMgLRJfYKS0KGstzHxrv2lWQ-xdBx_5AXWUMmO9kiGqB-YGFbyixW8bPGV-2a0Ok2Xr6SzP/s320/juana+de+Vega.jpg" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Candara","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"> «Conociendo el
bien que ha de proporcionar el establecimiento de una Escuela Teorico practica
de Agricultura, en todos sus ramos de que carece Galicia con gran perjuicio
suyo, es mi voluntad que la casa y granja de San Pedro de Nos llamada la
«Carballeyra», de sembradura de más de cien ferrados, con el agregado de los
dos prados de Baltar que lindan con la misma, las dos casas principal y para
colono y todas sus dependencias se dediquen á este objeto á cuyo fin le agrego
todos los demas bienes que poseo, separadas las mandas que dejo en usufructo, y
que concluida la vida de los usufructuarios, han de concurrir con todo lo demas
al sostenimiento de la Escuela y á cubrir algun pequeño deficit de la de
parvulos si lo tuviere”.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Anotamos este pequeno fragmento do testamento redactado por Xoana de
Vega no 149 aniversario da súa morte.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Nel recóllense os seus desexos de que levasen a diante o proxecto dunha
escola de agricultura, que se construiría<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>na finca de A Carballeira en Nós, onde tiñan unha casa familiar na que
pasaban as vacacións os Vega; proxecto que finalmente ela non puido ver
realizado en vida. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Esta é unha mostra entre as moitas que poderiamos citar como exemplo da
xenerosidade desta<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>grande coruñesa que
con razón recibirá en vida o título de Duquesa da Caridade con Grandeza de
España, a pesar de que ela rexeitase todos os títulos e grandezas a cambio de
que o pobo tivese “pan y trabajo”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Xoana María de Vega e Martinez naceu na cidade de A Coruña no ano 1805
no seo dunha familia liberal de orixe humilde. O seu pai conseguiu unha grande
prosperidade grazas os negocios mercantis que realizou en Cuba. Xoana recibiu
unha completa formación en Letras e Humanidades e casou moi nova co militar
tamén liberal, Francisco Espoz y Mina, con quen conviviu durante quince anos
até o falecimento deste. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Institutriz da nena que se convertiría na raíña Isabel II, anfitriona
dos liberais coruñeses na súa casa de A Coruña, benefactora e protectora das
persoas necesitadas, enfermas, das mulleres presas. Colaborou con Concepción
Arenal da que foi grande amiga, nas súas empresas, como a loita contra a pena
de morte. Sabido é o importante das súas visitas ó cárcere coruñés de mulleres,
coñecido como Galeras, en compañía de Concepción Arenal, para lles prestar
auxilio e asesoramento. E poderiamos seguir anotando aquí mostras da súa
grandeza.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzsdlPs2Zv8h_82lJaHHX0APVJsJnqeDL_bX2ss9k-_h-tAQSRXwP9HoLk6NpZOGt6YQRm9oC4XPJEJTcKBxczEw7BHNoT9I6lXuCbO3Cnfkk_AjbBZ0r4LQH37IaofYhowxufbU5SUcHw/s1236/ALBUM_DE_LA_CARIDAD._JUEGOS_FLORALES_DE_LA_CORU%25C3%2591A._1862+%25282%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1236" data-original-width="793" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzsdlPs2Zv8h_82lJaHHX0APVJsJnqeDL_bX2ss9k-_h-tAQSRXwP9HoLk6NpZOGt6YQRm9oC4XPJEJTcKBxczEw7BHNoT9I6lXuCbO3Cnfkk_AjbBZ0r4LQH37IaofYhowxufbU5SUcHw/s320/ALBUM_DE_LA_CARIDAD._JUEGOS_FLORALES_DE_LA_CORU%25C3%2591A._1862+%25282%2529.jpg" /></a></div><br /><span style="font-family: "Candara","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><br /></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">En relación coa nosa<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>lingua e
cultura hai que destacar o seu papel de mecenas, promovendo os primeiros Xogos
Florais de A Coruña, xunto a outro mecenas, Pascual López Cortón e os
escritores Benito Vicetto e Antonio de la Iglesia. Os Xogos Florais supuxeron a
inicio do Rexurdimento do noso idioma e cultura. A publicación Album de la
Caridad que seguiu ós Xogos e que se convertiríana primeira antoloxía do Rexurdimento
literario, levaba na portada unha dedicatoria dirixida </span><span style="background: white; font-family: "Candara","sans-serif"; mso-bidi-font-family: Arial;">á presidenta da Asociación de Beneficencia da Coruña, que era
a propia Xoana; dita Asociación ademais ía recibir como doazón dos beneficios da
edición do volume que serían empregados en obras de beneficencia.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;">Xoana María de la Vega Martinez falecía na cidade de A Coruña un 22 de
Xuño de 1872. Os seus restos mortais descansan no cemiterio coruñés de San
Amaro xunto co corazón do seu home. na lápida figura a seguinte lenda:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; font-family: "Candara","sans-serif";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>“<em><span style="font-family: "Candara","sans-serif"; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Aquí yacen los restos mortales de D. Juan Antonio de la Vega, Dª
Josefa Martínez y Dª Juana Mª de la Vega y Martínez, viuda del General D.
Francisco Espoz y Mina, cuyo corazón se halla aquí</span></em>”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; font-family: "Candara","sans-serif";"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJq7JJDIQbpSDJ_-LbUmq04KeSB0uxkSf5116gj1YVQOlpKo46gQThhzzspQ6eW-2XZ979vUmRSE5fP84VWzNTlc-tkoaE2wAbJYrj5eV5e2CSx67xKPrGHtKxuhC5zFIUdLLSx8Gji5B3/s600/1902%252C_Historia_de_Espa%25C3%25B1a_en_el_siglo_XIX%252C_vol_3%252C_La_condesa_de_Espoz_y_Mina.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="437" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJq7JJDIQbpSDJ_-LbUmq04KeSB0uxkSf5116gj1YVQOlpKo46gQThhzzspQ6eW-2XZ979vUmRSE5fP84VWzNTlc-tkoaE2wAbJYrj5eV5e2CSx67xKPrGHtKxuhC5zFIUdLLSx8Gji5B3/s320/1902%252C_Historia_de_Espa%25C3%25B1a_en_el_siglo_XIX%252C_vol_3%252C_La_condesa_de_Espoz_y_Mina.jpg" /></a></div><br /><p></p>
<h3 style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 2.7pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background: white; font-size: 11pt; font-weight: normal; line-height: 150%;"><span style="font-family: Quattrocento;">O retrato de
Xoana é do ilustrador catalán José Passos Valero (1862-1928). José Passos tamén ilustrou a novela El tesoro
de Gastón de Emilia Pardo Bazán.</span></span> </h3>
<h3 style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 2.7pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; vertical-align: baseline;"><o:p> </o:p></h3>
<h3 style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 2.7pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; vertical-align: baseline;">-<span style="background: white; font-family: "Candara","sans-serif"; font-size: 11.0pt; font-weight: normal; line-height: 150%; mso-bidi-font-weight: bold;">https://juanadevega.org/es/<o:p></o:p></span></h3>
<h3 style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 2.7pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="background: white; font-family: "Candara","sans-serif"; font-size: 11.0pt; font-weight: normal; line-height: 150%; mso-bidi-font-weight: bold;"><o:p> </o:p></span></h3>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Candara","sans-serif";"><o:p> </o:p></span></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-30231634450120712312021-06-07T11:53:00.004-07:002021-06-07T11:54:39.579-07:00#conNomedeMuller: Clara Corral Aller<p style="text-align: center;"><br /></p><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">"Mui ben poidera amostrarche</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">D´afror´as muchadas follas</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">Que muchadas y-amarelas</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">Gardo inda com´unha xoya.</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">Poidera ben… mais non quero,</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">Por que d´amor´as hestorias</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">Cando morreron n´a yalma</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">Esquéncese n´a mamoria.</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">¡Ah! Tivo razón á sorte</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">D´as meigas feitizadoras.</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">D´aquel amoriño noso</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">Ti levache a parte boa;</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">A min quedoum´a cativa…</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;">Que ti me deixaches rota! "</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; text-align: center; transition-property: none;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGHNkaDTzGyZ3lp1Mbhs53quyP2vdqiVwk6R8QnMfvyfhKvevlpTTs2GUmordUWtjG8CRpJmuAorqAaOjz4GT6i9tY0SQDcu0EgiJRBPqYV6HkpvkFmskbyXRbf7sqKcdyrWfBk_KSG93x/s1248/Clara_Corral_Aller.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1248" data-original-width="942" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGHNkaDTzGyZ3lp1Mbhs53quyP2vdqiVwk6R8QnMfvyfhKvevlpTTs2GUmordUWtjG8CRpJmuAorqAaOjz4GT6i9tY0SQDcu0EgiJRBPqYV6HkpvkFmskbyXRbf7sqKcdyrWfBk_KSG93x/s320/Clara_Corral_Aller.jpg" /></a></div><br /> </div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><br /></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"> O día de San Antón é o título do poema de Clara Corral. Trátase dun poema divido en tres partes e aquí podemos ler a terceira. Hoxe lembramos a Clara Corral Aller que nacía o 8 de xuño de 1847 en Ourense. Pertencía a unha familia de escritores, as súas irmás tamén o eran. O seu pai, o médico Dimas Corral, foi un dos cantores mindonienses do Nadal. Clara escribiu en castelán e tamén en galego. Na nosa lingua atopamos algúns textos como “A nada de canto el dixo” ou “O día de San Antón”, “Lonxe vai a miña alegría, na liña dos poemas rosalianos de Cantares Gallegos, de ambientación enxebre e popular. Estas composicións foron editadas por vez primeira en La Ilustración Gallega y Asturiana e posteriormente noutras publicacións da época como en O Tío Marcos d´a Portela, xornal ourensán, o primeiro que se escribía en galego.</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;">No ano 1906 foi nomeada correspondente pola recén inaugurada Real Academia Galega, morrendo dous anos máis tarde na nosa cidade. Clara Corral Aller figura na Historia da literatura galega contemporánea de Ricardo Carvalho Calero, como unha das mulleres escritoras do s.XIX que poetizaron en galego (foi a segunda despois de Rosalía) e en palabras do profesor:</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"> “foi unha das mellores poetisas do s.XIX”</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><br /></div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfzvqZofKTEZWfyNh4524mg8CgYcKXeszm2hJy0tyGyvTkyNHvQSKjWQ4uH-toXd9r3JBSTu7YRKzgPYTNH_nkmeMdsibpXdydSjBu1LXLiPK56_Im8wJJcuEGFRpWVlaXsSkAFmZIfo96/s675/Poes%25C3%25ADas+Clara+Corral.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="408" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfzvqZofKTEZWfyNh4524mg8CgYcKXeszm2hJy0tyGyvTkyNHvQSKjWQ4uH-toXd9r3JBSTu7YRKzgPYTNH_nkmeMdsibpXdydSjBu1LXLiPK56_Im8wJJcuEGFRpWVlaXsSkAFmZIfo96/w121-h200/Poes%25C3%25ADas+Clara+Corral.jpg" width="121" /></a></div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><br /></div> No ano 1980 foi publicado en Coruña o volume titulado Clara Corral Aller 1847-1908. Poesías en gallego y castellano, edición do médico Dimas Romero Vázquez.</div><br /><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><br /></div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><br /></div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><br /></div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><br /></div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><br /></div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><br /></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;">-Aurora Marco, As Precursoras, pax.:67</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"> -Historia da literatura galega contemporánea de Ricardo Carvalho Calero, páx:459</div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;">-La Ilustración gallega y asturiana, tomo II: <span style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><a class="oajrlxb2 g5ia77u1 qu0x051f esr5mh6w e9989ue4 r7d6kgcz rq0escxv nhd2j8a9 nc684nl6 p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of lzcic4wl py34i1dx gpro0wi8" href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fprensahistorica.mcu.es%2Fes%2Fconsulta%2Fregistro.do%3Fid%3D4368%26fbclid%3DIwAR3Sqg5lW_EPqv9iIQifbDnXD8lMNNAEb2l_V85wr9xiLT8fV-ONhL03AdI&h=AT3JTHJjkYn2rFCYxTBtPjbjLfsbjmmKZKYNDPsxWrGWNVnCMroIu26lvxNvtwAWx4PZ3ZyU5me88DhTw9_YeexLAGKqM3CzfRSkBChTkFFY3pWV80O3O9GunyUkoD0mC_8&__tn__=-UK-R&c[0]=AT3dTR0T9UwMJhnRdHLUH0ftFCGQszcD0dzTCmqGJo9URk5KZeXHsxwKlni41KRFnGcOkcPs5HhxD_wa-YnIFV5BJEB27yUuhcowxgPxpPmyJO7Yqt7Z8VOW-C-L6r7FKxoLFtDnjuiNE-Ue6fK97KX0kg" rel="nofollow noopener" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; animation-name: none; background-color: transparent; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; font-family: inherit; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none;" tabindex="0" target="_blank">https://prensahistorica.mcu.es/es/consulta/registro.do...</a></span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;">-Imaxe de Clara Corral: Autor descoñecido-<span style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><a class="oajrlxb2 g5ia77u1 qu0x051f esr5mh6w e9989ue4 r7d6kgcz rq0escxv nhd2j8a9 nc684nl6 p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of lzcic4wl py34i1dx gpro0wi8" href="https://l.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.culturagalega.org%2Falbum%2Fimaxes%2Fret_claracorral.jpg%3Ffbclid%3DIwAR15AY2-wXI6ZM8IcKkZ-9JYRRAo3KDzqD3Fno6Y6oC6aWbkxjc78a6VvgY&h=AT25_Bv2NpzFTWdONcuoQaU2pgfoFDoDUzotS8wHPkkx64XiNGPkzojuedHtIFEZLzzHa9o0RSPowlE5Jg8g0gHmy7-Ga3D1I19ceLE1nSHldNNukXMyUfuhvLb3NMdfJCA&__tn__=-UK-R&c[0]=AT3dTR0T9UwMJhnRdHLUH0ftFCGQszcD0dzTCmqGJo9URk5KZeXHsxwKlni41KRFnGcOkcPs5HhxD_wa-YnIFV5BJEB27yUuhcowxgPxpPmyJO7Yqt7Z8VOW-C-L6r7FKxoLFtDnjuiNE-Ue6fK97KX0kg" rel="nofollow noopener" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; animation-name: none; background-color: transparent; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; font-family: inherit; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none;" tabindex="0" target="_blank">http://www.culturagalega.org/.../imaxes/ret_claracorral.jpg</a></span></div></div>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-32271069815111416092021-06-03T12:36:00.010-07:002021-06-04T12:18:43.194-07:00#conNomedeMuller, Antonina Moscoso<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgldlfjRfvB_evuWIW4qlztCdoqVJ-px1I3K5CO5Jocv5tPf14AdQBvCGKtDCJEy1PfXrjvonb9hr2w7vHi2eQFe-xhzA3_Lfm3kO9oj8TX88B8OtT8h-hRFD3oBtpt5i3uV4ajwLEUVWKs/s2048/IMG_1987+%25282%2529.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2016" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgldlfjRfvB_evuWIW4qlztCdoqVJ-px1I3K5CO5Jocv5tPf14AdQBvCGKtDCJEy1PfXrjvonb9hr2w7vHi2eQFe-xhzA3_Lfm3kO9oj8TX88B8OtT8h-hRFD3oBtpt5i3uV4ajwLEUVWKs/s320/IMG_1987+%25282%2529.JPG" width="320" /></a></div><br /><p></p><p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"> O
día abre solleiro e prepárome para botar unha carreiriña. Penso
achegarme ata a estatua de Antonia Moscoso, tía Antonina, a que foi a comadroa
de Mera. Detrás está a capela de Santa Ana. O lugar chámase San Cosme de
Maianca. Cincocentos metros de paseo marítimo sepáranme do santuario. Gústame
este percorrido. Alí está o monumento de Francisco
Escudero en homenaxe a esta singular muller, que a mediados do século XX
foi a matrona de Maianca, Serantes e Dexo. Antes foron outras. Imaxino a estas
bravas féminas con saias e botas altas de coiro, galopando por camiños e corredoiras portando as súas bulsas de comadroas. Moitas persoas da vila lémbranse aínda de
Antonina.</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"> Como
é cedo hai pouca xente pola rúa. Os coches que circulan, rodan amodo,
traqueteando <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>paseniñamente pola calzada
de tella. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Algunhas persoas fan o mesmo ca
min. E ciclistas que pasan silandeiros a carón do mar. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>No fondo vexo algún bote, na auga calma e
azul. A verdade que hoxe vese ben limpiña. Camiño ata Santa Ana acompañada do
intenso arrecendo do argazo e ó chegar fago a parada de costume. Aproxímome á varanda para esculcar a paisaxe. Unha escada moi empinada desce a unha pequena cala que a marea alta cobre
por completo. Agora, marea baixa. As rochas ben lavadiñas
emerxen á superficie. Nelas agóchanse as centolas.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Fronte ó rochedo
hai unha illa pequeniña, a illa do Portelo. Cando o mar está baixo, é doado ir ata alí
saltando de pena en pena. Cando a marea sobe, pásase moi ben por enriba delas
na chalana. É moi fermoso ilas vendo aí debaixo a través do cristal da auga. Xusto do outro lado hai outra cala, máis
grande e con mellor baño, chámase Praia do Portelo, igual có illote. Ó cabo,
vou cara a estatua de Antonina a parteira, que segue no sitio de sempre, no
centro do adro diante da capela. Toda rodeada de verdor. Tempos difíciles
deberon ser nos que Antonina Moscoso montaba na súa besta para ir atender ás
mulleres que estaban de parto. Disque ás que eran pobres non lles cobraba. <o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">Hai
un anaco de sombra nun dos laterais da estatua. Percorro os cinco metros que me
separan dela e sitúome ó pé da matrona, no lugar sombrizo. Comezo a facer os exercicios de quentamento antes de seguir ca carreira. Hai que quecer ben os músculos para subir
a empinada encosta que leva a Canide. Ergo a vista para mirar á comadroa. A
figura é un busto de bronce que leva un recén nado deitado nas<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>mans, rodeado por unha silueta de pedra que traza no aire o corpo dunha embarazada. Nun lateral hai unha inscrición que di o seguinte:<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">“As
túas mans, déronnos a vida”</span></p><p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">Fico un intre pensando nesa lenda e digo en voz alta:</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> -</span>Bos días, señora Antonina, como lle vai nesa
posición tan centrada? </span><span style="font-size: 11pt;">Non
cansa de estar sempre cos brazos en alto, suxeitando </span><span style="font-size: 11pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-size: 11pt;">ese meniño de bronce?</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">Antonina, claro está, non se digna a responderme, eu insisto:<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-Certo que vostede é de metal pero non
sentirá frío porque lle dá o sol todo o día. O seu monumento está moi ben situado, sobre todo</span><span face="Verdana, sans-serif" style="font-size: 11pt;"> en verán, nas festas de Maianca, este é un lugar principal na vila. Nesas datas si que anda ben acompañada...</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: 11pt;">Por un segundo seméllame que escoito un ruído, un son rouco, un acento duro, unha voz metálica:</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">- E índa que non sexan festas tamén. Sempre pasa xente por aquí.</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-Ah,
bos días, señora Antonina, como está vostede? </span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-Bos
días, muller, vexo que vostede non é nin de pedra nin de metal, pero di bastantes babecadas. A ver, non ten nada mellor que facer?</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-Non
se anoxe, Dona Antonina, que veño visitala de boa fé. Algunhas veciñas faláronme de vostede e sentía curiosidade.</span><span style="font-size: 11pt;"> </span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-Saberá que eu son personaxe ilustre desta localidade.<o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 11pt;">-Seino que ben mo contaron e tamén da homenaxe na súa honra o día da inauguración
da estatua.</span><span style="font-size: 11pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-size: 11pt;">Unha auténtica festa, seique, con centos de veciños e veciñas, o alcalde, os da cofradía de Santa Ana e etcétera, etcétera, coa
música das gaitas e a coral de Mera entoando cantigas. Debeulle de ser ben bonitiño. Doulle os
meus parabéns!</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-Imos ver, miña señora, antes de que remate a paciencia (en realidade as estatuas non temos ningunha), dígame quen é vostede e que veu facer aquí</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-Pois... eu sonlle unha veciña de aí de Serantes, onde a casa do Arxentino. Quixera facerlle unhas preguntas porque... como axudou a nacer a tantos meniños! supoño que tamén tería fillos, </span><span style="font-size: 14.6667px;">E se me permite, quen é o cativiño que leva no colo?</span><span style="font-size: 11pt;"> Gustarianme tamén unhas fotos para un pequeno
artigo que estou escribindo sobre vostede.</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 11pt;">-Vaites,
vaites, pois si que anda a tocar a gaita aquí e non sei quen lle
mandou! </span><span style="font-size: 11pt;">E
nada de fotos! pero, quen lle deu voz neste asunto? Ben vexo que é moi atrevida, abofé. Olla
para ela e que trazas leva, con eses pantalóns tan apretados que lle marcan
todo, desvergonzada!</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-Desculpe,
dona Antonina, por favor non se alporice. Eu, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>non quería encabuxala.</span></p><p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXcgrN2Ek_r3UHn9kOWDFo84LVtLb1g9FgUwbZJZ3t4otr5Y1zJ30XhmLZmiGzWr_2Z6gpLqhQCmA1JLBwV5eKMX2Y2K4zT8wJRS7nb7jYgmgpWXhrmDlbHghlf5wjB_TxVsUtDXhynfxh/s2048/IMG_6137.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXcgrN2Ek_r3UHn9kOWDFo84LVtLb1g9FgUwbZJZ3t4otr5Y1zJ30XhmLZmiGzWr_2Z6gpLqhQCmA1JLBwV5eKMX2Y2K4zT8wJRS7nb7jYgmgpWXhrmDlbHghlf5wjB_TxVsUtDXhynfxh/w150-h200/IMG_6137.JPG" width="150" /></a></div><br /><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><br /></span><p></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;">-Veña,
veña, remate xa con eses movementos raros que está a facer, que me vai espantar
os paxaros. Ademais na herba que pisa hai moitas margaridas, e peonías, que
alivian as dores de parto. Ande con xeito, non as machuque. Non me gustaría
quedarme sen flores. Por certo, saiba que está ocupando o lugar onde se
pon o meu cabalo e está a piques de chegar.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Así que acabouse o conto! Lisque, faga o favor. <o:p></o:p></span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><o:p><br /></o:p></span></p><p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><o:p> A</o:p></span><span style="font-size: 11pt;">tordada
e sen saber que máis dicir, saltei fóra da herba e corrín cara a encosta que
subía ata Canide.</span></p>
<p class="Textosinformato1" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Verdana","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 150%;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCsAvrHgObpCBODtFUiOCGeh11iFqT-_yHVpJ4jDzRpQU-rJEtva-hAZZuxc_LvEUmLhD7YrA9IrIH4eBlw_cnWokb9ggBgIMXLj7vqm0TB02UHdIKljIzGQraxOiIAi9RZ2xhsFt0DtKh/s397/Antonina.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="395" data-original-width="397" height="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCsAvrHgObpCBODtFUiOCGeh11iFqT-_yHVpJ4jDzRpQU-rJEtva-hAZZuxc_LvEUmLhD7YrA9IrIH4eBlw_cnWokb9ggBgIMXLj7vqm0TB02UHdIKljIzGQraxOiIAi9RZ2xhsFt0DtKh/w200-h199/Antonina.jpg" width="200" /></a></div><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span face=""Verdana","sans-serif""><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Antonina Moscoso Meirama naceu en Xoez, na parroquia de San Xián de Serantes (Oleiros) o
15 de outubro de 1892 e morreu o 19 de marzo <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>de 1989 con 97 anos de idade. Nunca casou e
non tivo fillos, disque que tiña moito carácter e que era moi devota. Asistiu a
centos de mulleres nos partos non só de Serantes e Maianca, senón tamén as de <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Lorbé, Dexo, Cabreira eran atendidas por ela.
Se era preciso camiñaba grandes distancias e mesmo usaba o cabalo ou inclusive
a bici, senón ían na súa procura. Pero ademais de acorrer nos partos, axudaba ós enfermos tentando remediar os seu males, e mesmo auxiliaba a doentes no seu leito de morte. No ano 2001 tivo lugar a inauguración do
monumento no mirador de Santa Ana e a homenaxe a esta grande muller. <o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span face=""Verdana","sans-serif""><o:p> </o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span face=""Verdana","sans-serif""><o:p> </o:p></span></i></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-63001229351919620262021-05-28T12:22:00.004-07:002021-05-28T12:27:08.144-07:00#QuedindosRumorosos<p> Oficialización do noso Himno o 29 de maio de 1984</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNdViImzFt7TcLUNh8tAwP2SQG9xvjaEr9xapEwrnWApx7p5OBArb3fflLp0Wtw0oiz6WT04-iF-OYcFnYKeInksT6CD-TlXKKdecwsCAvAqXNTO8QioUISDBYhyiaUSro2A2wVP-x7i4i/s2048/PINOS.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1364" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNdViImzFt7TcLUNh8tAwP2SQG9xvjaEr9xapEwrnWApx7p5OBArb3fflLp0Wtw0oiz6WT04-iF-OYcFnYKeInksT6CD-TlXKKdecwsCAvAqXNTO8QioUISDBYhyiaUSro2A2wVP-x7i4i/s320/PINOS.JPG" width="320" /></a></div><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><span style="font-size: x-small;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: x-small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS2YsphLLwdBd4tx_d9u0I9PFjAONBftyPq9-5drjDyxzq2wtTvWV987kk_PCy-CL4qNRFsJM-TC42tjYjsLykQc8em7gNKO_fEUpaezHwgc0-w_FIskY6D6_0jEwvbabvGS3PizIYEOJj/s594/partitura.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="594" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiS2YsphLLwdBd4tx_d9u0I9PFjAONBftyPq9-5drjDyxzq2wtTvWV987kk_PCy-CL4qNRFsJM-TC42tjYjsLykQc8em7gNKO_fEUpaezHwgc0-w_FIskY6D6_0jEwvbabvGS3PizIYEOJj/s320/partitura.png" width="320" /></a></span></div><span><br />Que din
os rumorosos,<o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><span>na
costa verdecente,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span><b><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh-DemiBold;">ó
</span></b><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;">raio </span><b><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh-DemiBold;">trasparente<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><span>do
prácido luar...?<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><span>Que din
as altas copas<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><span>de
escuro arume harpado<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><span>co seu
ben compasado,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><span>monótono
fungar...?<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><o:p><span> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;">«Do teu
verdor </span><b><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh-DemiBold;">cinxido<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><span>e de
benignos astros,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><span>confín
dos verdes castros <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;">e
valeroso </span><b><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh-DemiBold;">clan</span></b><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;">,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><span>non des
a esquecemento<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><span>da
inxuria o rudo encono;<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><span>desperta
do teu sono, desperta do teu sono,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><span>fogar
de Breogán.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><o:p><span> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>Os bos e
xenerosos<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>a <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>nosa voz entenden;<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>e con
arroubo atenden<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>o noso
rouco son;<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>mas, só os
ignorantes,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>e férridos
e duros,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>imbéciles e
escuros<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>non os
entenden, non<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><o:p><span> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>Os tempos
son chegados<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>dos bardos
das edades,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>que as
vosas vaguedades<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>cumprido
fin terán;<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>pois onde
quer, xigante,<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>a nosa voz
pregoa<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>a redenzón
da boa<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span>nazón de
Breogán</span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1otFC30Ie-PARd6EoB1VAyBjlzPav6niIVQCEtsBIRUWFh0E3vZArHnfp4cZf20pfBISol3MXW-68oa7qyKLLu2cFrcx7_FZ_SXM06m0D0NzlUzpVyynbmWC5zVyqvlvORzDKpL9BiTfe/s614/Queixumes.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="614" data-original-width="408" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1otFC30Ie-PARd6EoB1VAyBjlzPav6niIVQCEtsBIRUWFh0E3vZArHnfp4cZf20pfBISol3MXW-68oa7qyKLLu2cFrcx7_FZ_SXM06m0D0NzlUzpVyynbmWC5zVyqvlvORzDKpL9BiTfe/w133-h200/Queixumes.jpg" width="133" /></a></div><br /> No
Estatuto de Autonomía de Galicia, queda incluído na Lei de símbolos de Galicia
con data de 29 de maio de 1984. Sabido era que a letra oficial do himno
aprobado polo Parlamento de Galicia , non era a letra real que escribira o
poeta Eduardo Pondal, xa que varíaban moitos termos, como “chan” en lugar de
“clan”, “cinxido” substituído por “cinguido”, “féridos” en lugar de “férridos”,
termos en definitiva alleos ó poeta… Polo que a día de hoxe, entoamos o verso
“os tempos son chegados,” cando se cumplen 37 anos da súa oficialización.
Chegou o tempo de cantar e celebrar o noso himno co auténtico texto creado polo
bardo das nosas Letras Eduardo Pondal Abente e por suposto sen esquecermos a
música do mestre Pascual Veiga Iglesias. Así pois, afinemos ben as gorxas e
cantemos!<o:p></o:p><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal">-Pilar García Negro: Himno galego, unha historia parlamentar
(inconclusa) (2017) <span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><a href="http://publicacions.academia.gal/index.php/rag/catalog/download/209/210/1117-1?inline=1"><span face=""Candara","sans-serif"" style="background: white; color: #1a0dab; mso-bidi-font-family: Arial;"><o:p></o:p></span></a></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm;"><u><span face=""Candara","sans-serif"" lang="EN-US" style="background: white; color: #1a0dab; font-size: 15.5pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><a href="http://publicacions.academia.gal/index.php/rag/catalog/download/209/210/1117-1?inline=1"><span style="color: #1a0dab;">-</span><span style="color: #202124; font-size: 10.5pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">http://publicacions.academia.gal</span><span style="color: #5f6368; font-size: 10.5pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> › rag</span><span style="color: #1a0dab; font-size: 12pt;"><o:p></o:p></span></a></span></u></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">-<o:p></o:p></span></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-78695996742565864972021-05-26T12:19:00.007-07:002021-05-26T12:33:12.475-07:00#conNomedeÁlvaroCebreiro<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg42jQLE48upchVwN1psk0wHigWGjGesmzF6bWmrUrAWC-opfyq_sCHBJyM0H42MkzCbICyzAEJ0p1l2afGSq5dFqa6zqc2RR_mpYHvrlJQPK0DnpL9vG9AbN72YFAGoRBc6a8gMziA1fIa/s269/Alvaro.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="269" data-original-width="187" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg42jQLE48upchVwN1psk0wHigWGjGesmzF6bWmrUrAWC-opfyq_sCHBJyM0H42MkzCbICyzAEJ0p1l2afGSq5dFqa6zqc2RR_mpYHvrlJQPK0DnpL9vG9AbN72YFAGoRBc6a8gMziA1fIa/w139-h200/Alvaro.jpg" width="139" /></a></div><br /><p></p><p><span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 11pt;">IV. Mocedade!<o:p></o:p></span></p>
<p><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt;">Agora
compre-vos dicir, mozos d´a nosa Terra, si pensades seguir indo costa abaixo
pol-o tempo ou encarados</span></p><p><span style="font-size: 11pt;"> c´o porvir.</span></p>
<p style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt;">Si queredes libertar-vos d´o xerme d´a vellez e d´a morte. Si
queredes adonar-vos d´a vosa mocedade ou siguir sacrificando-a n-un altar de
Mitos e Fracasos.<o:p></o:p></span></p>
<p style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt;">Compre romper a marcha pol-a mesma estrada que fagamos c´os nosos
pasos, e afrontar en ela unha peligrinaxe sin chegada, porque en cada relanzo
d´o camiño agardanos unha voz que nos berra: Máis alá!<o:p></o:p></span></p>
<p style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> (Manifesto Máis alá por Álvaro Cebreiro e Manoel-Antonio, San Xoán- 1922)</span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9H7KIxykRZJtt0KF4uAg6GFj8kRNUg_R4VTpyXXm0DRCe6LQmR1IhzC_hzfqy1SjbiSFay6-krrQytWnr8h5HkumVa8iOtBsgzYEk5tysm5AxfdPt20RdnpZ4_jchauPEfn-CFUF_lTSn/s825/%25C3%2581lvaro_Cebreiro_Mart%25C3%25ADnez_na_s%25C3%25BAa_xuventude.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="825" data-original-width="480" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9H7KIxykRZJtt0KF4uAg6GFj8kRNUg_R4VTpyXXm0DRCe6LQmR1IhzC_hzfqy1SjbiSFay6-krrQytWnr8h5HkumVa8iOtBsgzYEk5tysm5AxfdPt20RdnpZ4_jchauPEfn-CFUF_lTSn/s320/%25C3%2581lvaro_Cebreiro_Mart%25C3%25ADnez_na_s%25C3%25BAa_xuventude.jpg" /></a></div><o:p><br /></o:p><p></p>
<p style="text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 11pt; text-align: justify;">O 26 de maio
de 1903 nacía na rúa coruñesa de Linares Rivas o debuxante Álvaro Cebreiro
Martínez. Xa desde moi novo comeza a destacar como debuxante, con tan só 16
anos comeza a colaborar ca revista A Nosa Terra das Irmandades da Fala, facendo
caricaturas de xentes do mundo da cultura. E durante eses anos de mocedade
cando coñece a Manoel Antonio e mesmo a Ramón Cabanillas para quen ilustrou o
seu poemario Vento Mareiro. A partir deste momento traballa en diferentes revistas
e mesmo con editoriais como ilustrador. </span><span style="font-size: 11pt; mso-spacerun: yes; text-align: justify;"> </span><span style="font-size: 11pt; text-align: justify;">No ano 1922 publica xunto a Manoel Antonio o manifesto
Máis alá que marcará un fito dentro da cultura galega, posicionándoa dentro do
vangardismo europeo. A</span><span style="font-size: 11pt; text-align: justify;">mbos artístas postulan a ruptura cos vellos xeitos de crear xunto a unha
auténtica renovación das artes. A partir deses anos</span><span style="font-size: 11pt; mso-spacerun: yes; text-align: justify;">
</span><span style="font-size: 11pt; text-align: justify;">aumentan as publicacións e Cebreiro chega a ser director artístico da
revista lucense Ronsel, colaborador habitual tamén da coruñesa revista Alfar. Os
seus deseños </span><span style="font-size: 11pt; mso-spacerun: yes; text-align: justify;"> </span><span style="font-size: 11pt; text-align: justify;">chegaron a periódicos como
El Sol, un dos xornais máis importantes no Madríd da época. Cebreiro en 1928
viaxa a París, onde foi a completar a súa formación. Alí reside durante máis
dun ano, traballando como debuxante.</span><span style="font-size: 11pt; mso-spacerun: yes; text-align: justify;"> </span><span style="font-size: 11pt; text-align: justify;">Ó
seu regreso, o ilustrador xa tiña un amplo currículo profesional e artístico. A
obra de Álvaro, fortemente influenciado por Castelao e polas vangardas artísticas, baséabase fundamentalmente na creación de historias de banda
deseñada, carteis e ilustracións, pero Cebreiro é sobre todo un caricaturista,
técnica que dominaba con mestría, que mostraba á perfección ós personaxes que
caricaturiza, collendo os rasgos que mellor definían a cada personaxe.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTyGJKLMZbB88t1JXIjO_NCQzYgOcYsBgOJVAEe48EZH5dVol8E0s1qhZfKDCTWjGGbgDhFFfHl5mEPAwTsL3alEGDUY8Afby4kPYDJvn3DuUiIAsU_lnnB_lSBX0_NmMOEk64mapJTaVt/s600/ceb_castelao.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="480" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTyGJKLMZbB88t1JXIjO_NCQzYgOcYsBgOJVAEe48EZH5dVol8E0s1qhZfKDCTWjGGbgDhFFfHl5mEPAwTsL3alEGDUY8Afby4kPYDJvn3DuUiIAsU_lnnB_lSBX0_NmMOEk64mapJTaVt/w160-h200/ceb_castelao.jpg" width="160" /></a></div><br /> <o:p></o:p><p></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 150%;">Durante a II
República colabora cos republicáns da cidade e publica en distintos medios. A partir
da guerra civil Cebreiro deixa de publicar os seus deseños. Moitos dos seus
amigos foran asasinados, outros exiliáronse e el comezaría un exilio interior do
que non sairía ata catorce anos despois.</span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 150%;"><br /></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 150%;"><br /></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 150%;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 150%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiINHCGuGPlC01sAXzd-y4fA69m15pH-BvHm3pGvrBJaq6oz74kvH0k4hQPjVLpbrVh9usPKG_8OWUQGJoxYxTpCX1oAkuBPd4ICuWTZD9NT8M_rn3AiggEW3omaOHWHWpZdS7MKbh1CUMR/s550/celta.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="550" data-original-width="432" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiINHCGuGPlC01sAXzd-y4fA69m15pH-BvHm3pGvrBJaq6oz74kvH0k4hQPjVLpbrVh9usPKG_8OWUQGJoxYxTpCX1oAkuBPd4ICuWTZD9NT8M_rn3AiggEW3omaOHWHWpZdS7MKbh1CUMR/s320/celta.jpg" /></a></span></div><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 150%;"><br /> En 1949 inicia as súas colaboracións no xornal El Ideal Gallego
con tiras humorísticas nas que reflexaba as carencias da vida rural e urbana
dunha Galicia de posguerra. Neste xornal continuaría publicando ininterrumpidamente ata a súa morte. En 1953 é nomeado académico da Academia Provincial
de Bellas Artes de A coruña. Álvaro Cebreiro morría na Coruña no ano 1956 a
edade de 53 anos.<o:p></o:p></span><p></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 150%;"><br /></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 150%;"><br /></span></p><p style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfYudIB9QEfjy9tJowfqI663BaBh8YovOEK1_vC85BBQpBICwZ-3C1tTESr-WocdgOJQzphYeodL1c3PI-6Ip_Ung69f4pI56zpFkC9whSkxisGfpYTUXVM9hXb4Ipsa31jCGYyur8vs39/s550/os+monos.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="550" data-original-width="407" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfYudIB9QEfjy9tJowfqI663BaBh8YovOEK1_vC85BBQpBICwZ-3C1tTESr-WocdgOJQzphYeodL1c3PI-6Ip_Ung69f4pI56zpFkC9whSkxisGfpYTUXVM9hXb4Ipsa31jCGYyur8vs39/s320/os+monos.jpg" /></a></div><p></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 150%;">A Real
Academia Galega homenaxeou ó artista en 2017 no Día da Ilustración (30 de
xaneiro)<o:p></o:p></span></p>
<p style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="color: black; font-size: 11pt; line-height: 150%;"><o:p> A Marea Atlántica de A Coruña utiliza un cartel deseñado por Álvaro Cebreiro, suprimindo parte do texto e galeguizando o nome da cidade</o:p></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-27KVrC6YCcOTZTwlL07QsSystxcUecAp3HM6yJ3OENOeHSrnaiphTigssF5faKVf7WwTgIJx9I0vLWanxFBclLoVXfsSTBDaZRtG2m06QHpNPxNBO07y7frKTFHQdlgVB7GSQvauoGFm/s980/montaje_acoruna.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="550" data-original-width="980" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-27KVrC6YCcOTZTwlL07QsSystxcUecAp3HM6yJ3OENOeHSrnaiphTigssF5faKVf7WwTgIJx9I0vLWanxFBclLoVXfsSTBDaZRtG2m06QHpNPxNBO07y7frKTFHQdlgVB7GSQvauoGFm/s320/montaje_acoruna.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Publicado en La Voz de Galicia</td></tr></tbody></table><br /><p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> Fontes: Museo de Bellas Artes de A Coruña e Real Academia Galega</o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p><a data-ved="2ahUKEwi4o5DRhujwAhXzg_0HHV1QAMUQFjAAegQIBBAD" href="http://museobelasartescoruna.xunta.gal/index.php?id=470" ping="/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://museobelasartescoruna.xunta.gal/index.php%3Fid%3D470&ved=2ahUKEwi4o5DRhujwAhXzg_0HHV1QAMUQFjAAegQIBBAD" style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); -webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1a0dab; font-family: arial, sans-serif; font-size: small; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; orphans: 2; outline: 0px; text-align: left; text-decoration: underline; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><br /></a></o:p></p><br /><p class="MsoNormal"><o:p><a data-ved="2ahUKEwi4o5DRhujwAhXzg_0HHV1QAMUQFjAAegQIBBAD" href="http://museobelasartescoruna.xunta.gal/index.php?id=470" ping="/url?sa=t&source=web&rct=j&url=http://museobelasartescoruna.xunta.gal/index.php%3Fid%3D470&ved=2ahUKEwi4o5DRhujwAhXzg_0HHV1QAMUQFjAAegQIBBAD" style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; color: #1a0dab; font-family: arial, sans-serif; font-size: small; outline: 0px;"></a></o:p></p><div class="TbwUpd NJjxre" style="display: inline-block; left: 0px; padding-bottom: 2px; padding-top: 1px; position: absolute; text-size-adjust: none; top: 0px;"><cite class="iUh30 Zu0yb qLRx3b tjvcx" style="color: #202124; font-size: 14px; font-style: normal; line-height: 1.3; padding-top: 1px;"><span class="dyjrff qzEoUe" style="color: #5f6368;"> ..</span></cite></div>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-72547818079473059472021-05-23T12:29:00.004-07:002021-05-23T12:37:37.076-07:00#quedinosrumorosos<p> </p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"> </span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit13F_mcM7_79-w39e76Brhoh6NGOuvR6-8Bf-_Oqz7AIot7t4NbtQmyMfRHMedEoDKz-Xlkwb5PaqL9uRr_UQ-NP0DCuTe0QQcWGcn0Zep1-AUIl3_It2Yb2frgB6DXtj6fDHSqUFTOd0/s916/IMG_8417.PNG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="916" data-original-width="640" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit13F_mcM7_79-w39e76Brhoh6NGOuvR6-8Bf-_Oqz7AIot7t4NbtQmyMfRHMedEoDKz-Xlkwb5PaqL9uRr_UQ-NP0DCuTe0QQcWGcn0Zep1-AUIl3_It2Yb2frgB6DXtj6fDHSqUFTOd0/s320/IMG_8417.PNG" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Publicación da RAG</td></tr></tbody></table><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="mso-bidi-font-family: Raleigh;"><br />HIMNO<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"" style="background: white; color: #1a1a1a;">"Composición
musical destinada a ser cantada en honra e loanza de algo ou de alguén e que se
converte en símbolo dunha comunidade de persoas, dun ideal </span>…" (dicionario
RAG)<span face=""Candara","sans-serif""><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif""><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>O século XIX é o século dos
himnos. A meirande parte dos himnos en Europa son creados nese momento. En
Galicia xa houbera varios intentos pero, <span face=""Candara","sans-serif"">talvez
a historia do noso comezase un 22 de maio de 1890, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>cando o músico Pascual Veiga (Mondoñedo, 1842-
Madrid 1906) convocaba un Certame Musical na Coruña que incluía un premio á
mellor “composición rexional galega”. O músico Veiga xa lle tiña solicitado con
anterioridade ó poeta Pondal un poema para tal fin; por tanto a composición gañadora tería que poñer música ó
texto de Os Pinos de Eduardo Pondal Abente (Ponteceso, Coruña, 1835- Coruña
1917). O
músico militar catalán Gotós gañou o premio, pero a súa creación caeu
no esquecemento. O mestre Pascual Veiga Iglesias tamén tiña preparada a súa
propia música. Coñecedor disto, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>o litógrafo
ferrolán Xosé Fontenla Leal (Ferrol, 1864- La Habana, 1919) residente en Cuba e
que tamén levaba tempo traballando na idea de que se crease un himno para
Galicia , solicitoulle a Veiga unha copia da súa partitura. Ó cabo, o himno galego foi interpretado por vez primeira no Gran
Teatro da Habana </span>o 20 de decembro de 1907, para homenaxear a Veiga que tiña falecido o ano anterior. A
partir deste momento, o Himno sería tocado en todos os actos oficiais<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>organizados pola comunidade galega en Cuba. En
Galicia, o día 17 de setembro de 1912 co gallo do traslado dos restos mortais
do músico mindoniense Pascual Veiga a Mondoñedo, o himno soaba en público por
vez primeira na nosa terra. A partir de aí comezaría a súa utilización en celebracións e actos
solemnes relacionados con personaxes da cultura galega, nomeadamente os
relativos a Rosalía de Castro. En 1916, con motivo da inauguración do monumento
na Coruña dedicado a Concepción Arenal (Ferrol, 1820- Vigo, 1893) promovido
polo concello, o alcalde Manuel Casás Fernández pediu ó profesorado das escolas
públicas coruñesas que ensaiasen o himno nas aulas para interpretalo ese día.
Neste mesmo ano fundábanse na Coruña as Irmandades da Fala e inmediatamente
adoptaron o himno de Veiga- Pondal como Himno nacional galego, comezando así a
ser interpretado en calquera lugar e circunstancia, en celebracións de todo
tipo, tanto políticas como festivas. O pulo dado polas Irmandades foi chave
para a súa consolidación. Despois viñeron os anos escuros, a ditadura de Primo
de Rivera primeiro, a ditadura franquista despois, sendo esta a etapa máis dura
e negativa, a longa noite de pedra, na que foi prohibida a súa interpretación. Haberá que agardar ata
1981, ano en que se aproba o Estatuto de Autonomía, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>para que sexa recoñecido oficialmente como
Himno de Galicia. No artículo 6 do Estatuto figura:</p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"">“Galicia ten himno e escudo de seu”<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"">Quedando definitivamente
institucionalizado como “Himno oficial” da nosa terra.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiARipUS_EP1PFRReykx_3jmn6U22Vs33kq4qmoxUWVqhwYQS1t_SarXUGpQTTsbqkyg64kDIucUnSh3WTlOdPG7YjiKZD4oRVuKhZtliaQMbuVZiWbb_mR2HUGIack0Xr2vb3G3mzJ1Qbc/s2048/IMG_E8414.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiARipUS_EP1PFRReykx_3jmn6U22Vs33kq4qmoxUWVqhwYQS1t_SarXUGpQTTsbqkyg64kDIucUnSh3WTlOdPG7YjiKZD4oRVuKhZtliaQMbuVZiWbb_mR2HUGIack0Xr2vb3G3mzJ1Qbc/w300-h400/IMG_E8414.JPG" width="300" /></a></div><br /><o:p></o:p><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif""><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"">-Terra e Tempo, Axenda cultural
AELG. Historia do Himno Galego por Manuel Ferreiro:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><a href="http://www.aelg.gal/resources/centrodoc/members/paratexts/pdfs/autor201/PT_paratext5285.pdf"><span face=""Candara","sans-serif"">http://www.aelg.gal/resources/centrodoc/members/paratexts/pdfs/autor201/PT_paratext5285.pdf</span></a><span face=""Candara","sans-serif""><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif"">http://publicacions.academia.gal/index.php/rag/catalog/download/209/210/1117-1?inline=1<span style="display: none; mso-hide: all special;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Candara","sans-serif""><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="display: none; mso-hide: all special;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="display: none; mso-hide: all special;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="display: none; mso-hide: all special;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<span face=""Candara","sans-serif"" style="font-size: 11pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: ES; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;"><br clear="all" style="break-before: page; mso-special-character: line-break; page-break-before: always;" />
</span>
<p class="MsoNormal"><span face=""Candara","sans-serif""><o:p> </o:p></span></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-9678765415668310742021-05-19T12:40:00.001-07:002021-05-19T12:41:52.932-07:00#conNomedeMuller: María Mariño Carou<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibJ_uB89aMxnJi2NOxkMCRhwPPsV8RzOhJTBvmeZmUIQ_kKNX9N-G8Sf5PHqxdMfBA6eHXCrZLUzIKwxWhIf8-5uDA1B739DeNXWUFaKN6d1C9eATGQfF61BnKnY5sBIS5Vu66ihpJ8N3j/s350/MAR%25C3%258DA+MARI%25C3%2591O.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="250" data-original-width="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibJ_uB89aMxnJi2NOxkMCRhwPPsV8RzOhJTBvmeZmUIQ_kKNX9N-G8Sf5PHqxdMfBA6eHXCrZLUzIKwxWhIf8-5uDA1B739DeNXWUFaKN6d1C9eATGQfF61BnKnY5sBIS5Vu66ihpJ8N3j/s320/MAR%25C3%258DA+MARI%25C3%2591O.jpg" width="320" /></a></div><br /> <p></p><p class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="line-height: 16.3pt; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->MARIA
MARIÑO CAROU (Noia, 8 de xuño de 1907-Folgoso do Courel, 19 de maio de 1967)<o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
</p><p class="MsoListParagraphCxSpLast" style="line-height: 16.3pt; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-indent: -18pt;"><!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><!--[endif]--><span style="background: white;"> Linme hoxe toda por dentro.</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">¡Linme!</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">¡Como me está chegando!</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">¡Como me apaña!</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">Eu non sei,</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">non sei si me chega ou vou por ela.</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">Non o sei.</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">¿Ouh, pra que me trouxeches si hoxe me levas?</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">Hoxe,</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">hoxe, día de todos en un.</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">Infindá do tempo. ¡Hoxe!</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">Hoxe de quen todos somos na marea sin ondas,</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">sin velas,</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">sin barcos en coor vello.</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">Hoxe, ¿de quen?</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">Hoxe: dirán uns.</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">Hoxe: dirán outros mentras...</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">mentras reparan no que non hai.</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">En hoxe todos,</span><br clear="right" />
<span style="background: white;">todos damos do fin o paso
del. (de “Verba que comeza". Obra completa, Xerais)</span><o:p></o:p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; text-align: left; white-space: pre-wrap;"> María Mariño a “dinamitera da fala” como a cualificou Uxío Novoneyra, porque en palabras do poeta:</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; text-align: left; white-space: pre-wrap;">"preme, rompe, combate, bate a sintaxe convencional, destrivializando a expresión, quizabes sabedora de que a esencia do noso idioma é a libertade"</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; text-align: left; white-space: pre-wrap;">A nosa lembranza para María, cando se cumplen 24 anos do falecimento da autora de <b>Palabra no Tempo </b>e <b>Verba que comeza</b>. En 1953 coñeceu a Novoneyra cando foi vivir ca súa familia ó Courel, á aldea de Parada. Foi precisamente o poeta do Courel, quen promoveu a publicación do primeiro poemario de María, e el mesmo pediulle a Ramón Otero Pedrayo que lle fixese o prólogo, algo que Otero aceptou. O segundo libro publicado 27 anos despois, foi escrito nos derradeiros meses de vida da autora e promovido tamén por Novoneyra e mais o poeta noiés Antón Avilés de Taramancos. María Mariño foi a terceira muller escritora homenaxeada no Día das Letras Galegas, no ano en que se cumplía o centenario do seu nacemento en 2007.</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK_gmB18-y69JLAAM4rTKGmCoDsyXz62VuLFxPVLvuvy1DKqfnWIcfMMJ2HJg4uBqsV0X_uVZgcY9jlm1szCohqD8zMjxoiJ1YsbczxYVXxT7M523Z2EhvYOzkMuecQGOGSmoUgZuCuTE-/s1086/VERBA.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1086" data-original-width="726" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK_gmB18-y69JLAAM4rTKGmCoDsyXz62VuLFxPVLvuvy1DKqfnWIcfMMJ2HJg4uBqsV0X_uVZgcY9jlm1szCohqD8zMjxoiJ1YsbczxYVXxT7M523Z2EhvYOzkMuecQGOGSmoUgZuCuTE-/w134-h200/VERBA.jpg" width="134" /></a></div><br /><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; text-align: left; white-space: pre-wrap;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="background: white;">“Onde queda o meu camiño?<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="background: white;">Meu camiño aquil de sol enteiro,<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="background: white;">de auga de chuvia,<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="background: white;">de vento e loita.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="background: white;">Dónde queda?<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="background: white;">Derruboume e non sei del”<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">
</p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><span style="background: white;">
(de Verba que comenza. Antoloxía poética. Edición de Patricia Arias.
Editorial Galaxia)</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgs7I6ipNbI2IkkKhMEkDgwbJHnNQQLWG2OzQXrPCP5yhNK3drJ__4WDFyhNHbh2q5vRWUE1HmlzA-SzwPCxmYO2X0CBGIvS9Msp75qQa2rcBUmO0w6eYQ3nbVRGTOU1gSnXOAizDOSpP_I/s980/Antolox%25C3%25ADa+po%25C3%25A9tica.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="618" data-original-width="980" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgs7I6ipNbI2IkkKhMEkDgwbJHnNQQLWG2OzQXrPCP5yhNK3drJ__4WDFyhNHbh2q5vRWUE1HmlzA-SzwPCxmYO2X0CBGIvS9Msp75qQa2rcBUmO0w6eYQ3nbVRGTOU1gSnXOAizDOSpP_I/s320/Antolox%25C3%25ADa+po%25C3%25A9tica.jpg" width="320" /></a></div><br /><span style="background: white;"><br /></span><p></p><span style="color: black; mso-bidi-font-family: Arial;"><span style="background: white;"></span></span><p></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-53474910648493609752021-05-17T12:17:00.008-07:002021-05-18T11:42:41.683-07:00#LetrasGalegas21: Xela Arias<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTpG4XvTtJFCm3BXtECqr_4u1FnYcOmKWO2oxSzGSP02TYBD72G7-mIGUie__VTuX_YMkTpCDyvcQ1KidzwBeqKRPsOCf5YCo8ODRe6aSI9KGg5P_P8cDuk9kWO5vTQ5rty2p90280R-YS/s1920/Xela.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTpG4XvTtJFCm3BXtECqr_4u1FnYcOmKWO2oxSzGSP02TYBD72G7-mIGUie__VTuX_YMkTpCDyvcQ1KidzwBeqKRPsOCf5YCo8ODRe6aSI9KGg5P_P8cDuk9kWO5vTQ5rty2p90280R-YS/w400-h225/Xela.jpg" width="400" /></a></div><br /> <p></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: Alice;"><span style="background: white; color: black;">A</span><span style="background: white; color: black; mso-bidi-font-family: Arial;"> unidade componse.</span><span style="color: black; mso-bidi-font-family: Arial;"><br style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;" />
<span style="background: white;"><span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; float: none; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;">
Da desorde.</span></span><br style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;" />
<br style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;" />
<span style="background: white;"><span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; float: none; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;">Desordénome, amor,</span></span><br style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;" />
<span style="background: white;"><span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; float: none; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;">e dou co punto</span></span><br style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;" />
<span style="background: white;"><span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; float: none; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;">único</span></span><br style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;" />
<span style="background: white;"><span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; float: none; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;">do centro dos abrazos.</span></span><br style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;" />
<br style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;" />
<span style="background: white;"><span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; float: none; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;">Abrazo a desorde das ideas</span></span><br style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;" />
<span style="background: white;"><span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; float: none; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;">e sei</span></span><br style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;" />
<span style="background: white;"><span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; float: none; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;">que a unidade se compón.</span></span><br style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;" />
<br style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;" />
<span style="background: white;"><span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; float: none; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"> A unidade componse.</span></span><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: Alice;"><span style="color: black; mso-bidi-font-family: Arial;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="background: white;"> Da desorde</span></span><span style="background: white; color: black;">. </span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: Alice;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="background: white; color: black; mso-bidi-font-family: Arial;">(“Intempériome”)</span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: black; mso-bidi-font-family: Arial;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <br /><span style="font-family: Alice;"> Xela Arias, a
poeta que quixo ser roqueira, gustáballe moito o rock and roll, grupos como </span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; text-align: left;"><span style="font-family: Alice;">The Rolling Stones, </span><span style="font-family: Alice;">Lou Reed , AC/DC, Patti
Smith(1)</span></span><span style="font-family: Alice;"> …Nalgunha
ocasión ten dito que a influiran máis os grupos de rock </span><span style="font-family: Alice;"><span style="font-size: 11pt; text-align: left;">que todas
as autoras e autores galegos</span>.</span><span style="font-family: Alice;"> Vestida ca súa casaca de coiro,
escribía letras para o grupo</span><span style="font-family: Alice;"> v</span><span style="font-family: Alice;">igués Desertores. En 1991 publicaron o disco “El
desertor” que incluía nove cancións escritas por ela, posteriormente houbo un segundo disco con cancións de Xela. </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Alice;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNgdjb7JD5J6wa5Gzlz2C5AKrlSzidPUk3iNatqydv4hSBWj2PfOA6UNgJEweEGPopwGI7h3EknLpI_FfoUPvkhQ42IW0vO3Y_Q9Pz8-Ax0CeAgg-cBDx6yhHGfEObYd6638oSuOJLB72A/s299/desertores.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="299" data-original-width="169" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNgdjb7JD5J6wa5Gzlz2C5AKrlSzidPUk3iNatqydv4hSBWj2PfOA6UNgJEweEGPopwGI7h3EknLpI_FfoUPvkhQ42IW0vO3Y_Q9Pz8-Ax0CeAgg-cBDx6yhHGfEObYd6638oSuOJLB72A/w113-h200/desertores.jpg" width="113" /></a></div><br /><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div><span style="font-family: Alice;"><div style="text-align: justify;"> Xela Arias
Castaño nacía en Sarria, Lugo, o 4 de marzo de 1962 e falecía en Vigo, o 2 de novembro de 2003. Cando Xela tiña 7 anos,
a familia trasladouse á cidade de <span style="font-size: 11pt; line-height: 115%;">porque
seu pai, que era mestre, foi destinado a esta cidade, onde transcorrería a
meirande parte da súa vida. </span> En 1979 interrompeu os seus estudios e
comezou a traballar na recén creada Edicións Xerais de Galicia, nun principio como oficinista, chegando a realizar traballo literario como correctora de estilo e editora. Precisamente a
faceta de editora en Edicións Xerais é unha das máis importantes da súa
traxectoria. A partir de 1980 comeza a publicar en xornais como o principal
diario da cidade O Faro de Vigo, ou revistas como <b>A nosa Terra</b>, <b>Luzes de
Galiza</b> ou <b>Festa da Palabra
Silenciada</b>, ao tempo que vai desenvolvendo un significativo labor como activista
cultural e social, participando en recitais poéticos contra a entrada de España
na Otan, interviñendo en actos en solidariedade cos afectados polo desastre do
Prestige, con poemas como Cadáver de man, ou colaborando na lectura dun comunicado contra a guerra de Iraq, xunto a outros poetas. Tanto a
faceta literaria como a de activista social insumisa e rebelde, van camiñar
xuntas durante toda a súa vida. En 1992
casou en Vigo co fotógrafo Xulio Gil e tivo con el o seu único fillo Darío a
quen lle dedicou un libro de poemas <b>Darío a diario</b>; durante esa época retomara os seus estudos ,
licenciándose en Filoloxía Hispánica pola Universidade de Santiago no ano 1996.
A partir deste momento iniciaba a súa carreira como profesora de lingua e literatura
castelá en ensino secundario, impartindo aulas en diferentes institutos
galegos. Outra das actividades desenvolvidas por Xela arias foi a de tradución de
autores da literatura universal como Wenceslao Fernández Flórez, Roal Dahl,
James Joyce ou mesmo Cervantes. En 1986 publica o seu primeiro libro de poesía <b>Denuncia do equilibrio</b>. Outro título <b>Lili sen pistolas</b>, co que foi finalista do Premio Esquío, aínda permanece inédito. En 1990 sae do
prelo unha obra que é froito da colaboración co seu compañeiro Xulio Gil, <b>Tigres coma cabalos</b> que contén poesía e
fotografía. <b>Intempériome</b> é o título do último libro publicado en vida. Ademais dos seus poemarios, Xela, tiña publicadas numerosas colaboracións
en obras colectivas como <b>Daquelas que
cantan</b> ou <b>Palabra de Muller</b>. En
canto á narrativa, neste ano vén de ser publicada unha obra de literatura
infantil ilustrada <b>Non te amola!</b>,
na que están presentes as súas vivencias dentro dunha familia numerosa e cos
amigos do barrio no que vivía.</div></span><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Alice;">Volvendo ó rock
and roll, o grupo musical A banda da Loba, liderada pola ferrolana Xiana
Lastra, presentou o pasado 8 de marzo, Día da Muller, o seu vídeoclip titulado<b> Intempériome</b>, pertencente ó EP <b>Hasme oír</b> dedicado íntegramente a Xela, e con motivo do Día das Letras a banda estrea o vídeoclip da canción Darío a diario.
Por unha vez, neste s.XXI, as Letras Galegas visten casaca de coiro para
homenaxear a súa colega roqueira Xela Arias.</span></p><p class="MsoNormal">
<span style="color: black; mso-bidi-font-family: Arial;">
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1B70aCqV4opRarRCe4fGF6ZdIiRLUp7t6b_TAKU2rb_j5UcX7rK3ke-vO1S4LhtH7VnJQ9GmZiZ3ziXQl9l0qvj_V498tO1JnpHr7E7NxBFABBE8vpJQEMhXPV_2AtV76CRdBm8CIJL8V/s864/D%25C3%258DA-DAS-LETRAS-2021-XELA-ARIAS-864x486.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="486" data-original-width="864" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1B70aCqV4opRarRCe4fGF6ZdIiRLUp7t6b_TAKU2rb_j5UcX7rK3ke-vO1S4LhtH7VnJQ9GmZiZ3ziXQl9l0qvj_V498tO1JnpHr7E7NxBFABBE8vpJQEMhXPV_2AtV76CRdBm8CIJL8V/s320/D%25C3%258DA-DAS-LETRAS-2021-XELA-ARIAS-864x486.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Alice;">(1)
Intempestiva, páx.:31 por Montse Pena Presas</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Alice;">(2)-www.farodevigo.es/comarcas/2021/05/15/desertores-recopila-temas-rock-xela-51845149.html</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="text-align: left;"><span style="font-family: Alice;">https://academia.gal/letras-galegas/2021/xela-arias</span></span><span style="font-family: Alice;">-</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Alice;"><a href="https://www.lavozdegalicia.es/noticia/cultura/2021/05/14/xela-arias-era-canera/0003_202105G14P36991.htm">-</a>https://www.lavozdegalicia.es/noticia/cultura/2021/05/14/xela-arias-era-canera/0003_202105G14P36991.htmhttps://</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-family: Alice;">-El independiente.com</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p></div><br /><p></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-23452670834846673942021-05-14T11:51:00.005-07:002023-03-26T10:52:29.088-07:00#conNomedeMuller: Jeanne Barret<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCPKl0zBdEpOKQvagvrATAoWpOyrqLdpo3vhkQMLCnYmWUM91LKfgwQUx9DVKj6EiIN8vQWFhVPr-wZqXgsg1XV82nEwLjJSmP2viK7lEcAfxEpB25GIJRiMDELDehNWOtPmwu2JD46DCY/s2048/IMG_8316.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2048" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCPKl0zBdEpOKQvagvrATAoWpOyrqLdpo3vhkQMLCnYmWUM91LKfgwQUx9DVKj6EiIN8vQWFhVPr-wZqXgsg1XV82nEwLjJSmP2viK7lEcAfxEpB25GIJRiMDELDehNWOtPmwu2JD46DCY/w640-h480/IMG_8316.JPG" width="640" /></a></div><br /><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="text-align: justify;"> Sucedeu mentres andabamos atarefados no
cuidado das nosas buganvíleas; de súpeto, experimentei o efecto Proust. As
fortes cores alegres e cálidas das miñas rubideiras fixeron que lembrase a
historia de como chegaron a Europa estas fermosas prantas tropicais orixinarias
do Brasil. Como soe pasar con frecuencia, lalmentablemente, unha muller esquecida aparece como protagonista.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzhrgE9XKph1LfTOu_opSu8dHrNfy0Uc8TtgokOvjL1XJF_sqlRXoaScHdP_YNKsmcRq9ipBFwmacxiTp5lLmieMPSfdVlqlf4LO6-O4WDCE82pRmgkhcYCkWSZ5LB6dlBREySYVTRybk6/s409/IMG_8304.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="409" data-original-width="250" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzhrgE9XKph1LfTOu_opSu8dHrNfy0Uc8TtgokOvjL1XJF_sqlRXoaScHdP_YNKsmcRq9ipBFwmacxiTp5lLmieMPSfdVlqlf4LO6-O4WDCE82pRmgkhcYCkWSZ5LB6dlBREySYVTRybk6/s320/IMG_8304.JPG" /></a></div><br /></span><span style="text-align: justify;"> O
seu nome Jeanne Barret,</span><span style="text-align: justify;"> </span><span style="text-align: justify;">ou Baret, é o
dunha francesa que viviu entre os séculos XVIII e principios do XIX. Jeanne naceu
na Borgoña o 27 de xullo de 1740 e morreu o 5 de agosto de 1807 en Saint-Aulaye.
Baret foi a primeira muller en dar a volta ó mundo entre os anos 66 e 69 do
século XVIII. Esta francesa era de formación autodidacta na botánica,
traballaba para o médico e naturalista Philibert Commerson, quen a instruiría
nesta ciencia. Commerson ía incorporarse á expedición do explorador Louis
Antoine de Bougainville. Jeanne, con 26 anos, quixo facer o mesmo que o seu
compañeiro, pero como non estaba permitida a presenza de mulleres a bordo de
buques da Armada francesa, nos que viaxarían, para poder conseguilo cambiou o
seu nome polo de seu pai, Jean Baré, e vestiu roupas de home. Jeanne alistouse
como asistente de Commerson.</span><span style="text-align: justify;"> </span><span style="text-align: justify;">Durante a
viaxe desembarcaron en lugares como Río de Janeiro, Tahití, Illas Mauricio,
Madagascar e a parella conseguiu recoller máis de seis mil mostras de especies
vexetais</span><span style="text-align: justify;"> </span><span style="text-align: justify;">dos sitios visitados. Entre
elas estaban unhas prantas rubideiras descubertas no Brasil, que Commerson
bautizou co nome de buganvíleas en homenaxe ó xefe da expedición. Á súa chegada
a Tahití, </span><span style="text-align: justify;"> </span><span style="text-align: justify;">Jeanne foi descuberta pola
tripulación e violada. Finalmente Bouganville deciudiu que
desembarcase na Illa Mauricio xunto co seu socio Commerson, quen morrería alí
mesmo algún tempo despois. Posteriormente a muller conseguiría regresar a
Francia levando con ela as mostras botánicas que recolectara xunto a Commerson
e que agora están incorporadas ó Herbario do Museo Nacional de Historia Natural
francés. Á súa chegada a París, Jeanne foi declarada a herdeira de Commerson, sendo
ademais recoñecida polo descubrimento da pranta das buganvíleas. A muller
conseguiu que o rei Luís XIV lle concedese unha renda vitalicia, pero a súa
figura desgrazadamente caeu no esquecemento. Por fin actualmente existe xa unha
especie natural que leva o seu nome, a Solanum baretia. Vou seguir este exemplo
e a partir de hoxe as rubideiras da miña casa deixarán de ser bouganvíleas e serán
baretias na honra da muller das herbas!</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3yllyYaa_r_E5vTDvsDuDZDAhlViWbkX6FA7V15oC43yzgir7zgLwnvXwWDerWDFk5ydVYg3VX4zDzNK06Uh10JLo98J9WzV7R-QX8yBA_bsdd0IpvfKGPBS9MR4fSlcY5uvnK_Gt0CNs/s344/mapa+viaxe.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="146" data-original-width="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3yllyYaa_r_E5vTDvsDuDZDAhlViWbkX6FA7V15oC43yzgir7zgLwnvXwWDerWDFk5ydVYg3VX4zDzNK06Uh10JLo98J9WzV7R-QX8yBA_bsdd0IpvfKGPBS9MR4fSlcY5uvnK_Gt0CNs/s320/mapa+viaxe.jpg" width="320" /></a></div><br /><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: #2b00fe;">-<a href="https://historia.nationalgeographic.com.es/a/jeanne-baret-primera-mujer-que-circunnavego-mundo_16297">https://historia.nationalgeographic.com.es/a/jeanne-baret-primera-mujer-que-circunnavego-mundo_16297</a> ----https://noticiasdelaciencia.com/art/3424/el_reconocimiento_cientifico_a_la_primera_mujer_que_dio_la_vuelta_al_mundo</span></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-35378129528555858102021-05-12T11:45:00.000-07:002021-05-12T11:45:12.348-07:00#CentenarioEmiliaPardoBazán<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcwLEkDS_srIt32nWIqTT03tK2gNoko54D38_NZ8-zSdDXKVfC3RE6k84QvaTwA9tDC6rY37P-cP1PZoLlTxobft_ulkK0HCCjmThQJw3IFq9X7eFSCg8yC2O3s9LdbseBW_W29dBLo2SW/s1429/Emilia+por+Juaquin+vaamonde+Cornide.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1429" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcwLEkDS_srIt32nWIqTT03tK2gNoko54D38_NZ8-zSdDXKVfC3RE6k84QvaTwA9tDC6rY37P-cP1PZoLlTxobft_ulkK0HCCjmThQJw3IFq9X7eFSCg8yC2O3s9LdbseBW_W29dBLo2SW/s320/Emilia+por+Juaquin+vaamonde+Cornide.jpg" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Por Joaquín Vaamonde, 1896 (Xeración Doente)</span></td></tr></tbody></table><br /><p><br /> </p><div style="background: white; border-top: solid #E0E0E0 3.0pt; border: none; mso-element: para-border-div; padding: 6.0pt 0cm 0cm 0cm;">
<p class="MsoNormal" style="background: white; border: none; line-height: 13.75pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-border-top-alt: solid #E0E0E0 3.0pt; mso-outline-level: 4; mso-padding-alt: 6.0pt 0cm 0cm 0cm; padding: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: Alice;"> "Aspiro, señores, a que reconozcáis que la
mujer tiene destino propio; que sus primeros deberes naturales son para consigo
misma, no relativos y dependientes de la entidad moral de la familia que en su
día podía constituir o no constituir; que su felicidad y dignidad personal
tienen que ser el fin esencial de su cultura, y que por consecuencia de este
modo de ser de la mujer, está investida del mismo derecho a la educación que el
hombre, entendiéndose la palabra educación en el sentido más amplio de cuantos puedan
atribuírsela."</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; border: none; line-height: 13.75pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-border-top-alt: solid #E0E0E0 3.0pt; mso-outline-level: 4; mso-padding-alt: 6.0pt 0cm 0cm 0cm; padding: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p><span style="font-family: Alice;"> </span></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="background: white; border: none; line-height: 13.75pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-border-top-alt: solid #E0E0E0 3.0pt; mso-outline-level: 4; mso-padding-alt: 6.0pt 0cm 0cm 0cm; padding: 0cm; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: ES;"><o:p><span style="font-family: Alice;"><br /></span></o:p></span></p>
<h3 style="background: white; border: none; line-height: 15.05pt; margin-top: 0cm; mso-border-top-alt: solid #E0E0E0 3.0pt; mso-padding-alt: 6.0pt 0cm 0cm 0cm; padding: 0cm; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: Alice;"><span style="border: 1pt none windowtext; color: windowtext; font-weight: normal; padding: 0cm;"><span style="font-size: small;">"La educación del hombre y de la mujer. Su relación y diferencias “<strong><span style="font-weight: normal;"> (Memoria lida no Congreso Pedagógico en outono de
1892)</span></strong></span></span><span style="color: windowtext; font-weight: normal;"><o:p></o:p></span></span></h3>
</div>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-family: Alice;"> Emilia Pardo Bazán (A Coruña, 16 de setembro 1851- 12 de maio de 1921)</span></o:p></p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirkpjbEcidONXY1NYEMiu1vme8klzqvsX2bygUlw-Tdg6_MQo_vzQnazbXbO490NraLcWJ01fTxnjV8WWO5tbCKIaCVGVW9_dlLIe48WKlftEekpp9qGCCeE6boT1xBMuRVFN9rhCykZey/s1600/MURAL+EPB-STA+CRUZ.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1232" data-original-width="1600" height="308" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirkpjbEcidONXY1NYEMiu1vme8klzqvsX2bygUlw-Tdg6_MQo_vzQnazbXbO490NraLcWJ01fTxnjV8WWO5tbCKIaCVGVW9_dlLIe48WKlftEekpp9qGCCeE6boT1xBMuRVFN9rhCykZey/w400-h308/MURAL+EPB-STA+CRUZ.JPG" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">O mural por Lidia Cao nunha vivenda de Santa Cruz, na avenida de Emilia Pardo Bazán é unha das iniciativas do Concello de Oleiros para conmemorar o centenario do pasamento da escritora coruñesa</div><br /><span style="font-family: Alice;"><br /></span><p></p>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-8340044876895399042021-05-01T12:25:00.000-07:002021-05-01T12:25:02.832-07:00#conNomedeMuller: Ann Jarvis<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKTXxqyjhhCLC8wqNj1wslhKYnC2aNpGB7eUZfMwmeKhXZZpCau0DnNQp7dwN9ZLaBAYVZizA0eLeVZbileWzYJfQbc5Y1xWf0taaKbcFBoxG04X5oCmFD1J9xvoNo2LZVuIxciTW-SbNb/s253/Ann+Jarvis.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="253" data-original-width="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKTXxqyjhhCLC8wqNj1wslhKYnC2aNpGB7eUZfMwmeKhXZZpCau0DnNQp7dwN9ZLaBAYVZizA0eLeVZbileWzYJfQbc5Y1xWf0taaKbcFBoxG04X5oCmFD1J9xvoNo2LZVuIxciTW-SbNb/s0/Ann+Jarvis.jpg" /></a></div><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;">Desde Rea, a nai
de Zeus, ou a súa equivalente romana chamada Hilaria, existe un día dedicado ás
nais en diferentes culturas e sendo utilizada tamén pola igrexia católica en
épocas posteriores. A americana Ann Jarvis no século XIX fixo que este día <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>tivese <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>un carácter diferente, de vindicación do
traballo e dereitos da muller. Ann María Reeves Jarvis (EEUU, 30 de setembro de
1832-9 de maio 1905) figura como fundadora da celebración do Día da Nai na
época contemporánea. Ann Jarvis durante a guerra civil americana (1861-1865) organizou
grupos de mulleres para atender os feridos e traballou activamente neste labor
social atendendo ás víctimas de ambas parte do conflicto. Ó remate da guerra promoveu
entres outras cuestións a seguridade social das mulleres traballadoras e os
temas relacionados coa saúde das familias, nomeadamente das máis necesitadas. Loitou
tamén para que o traballo das mulleres e especialmente das nais traballadoras
fose recoñecido e conmemorado. A súa filla, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>tamén chamada Ann Jarvis (1864-1948), trala
morte da nai<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>quixo que o labor realizado
por esta fose lembrado cada ano no mes maio, no que falecera a súa nai, pero
non só reivindicaba o esforzó da nai, senón tamén o de todas as nais que traballaban
ó tempo cuidaban dos fillos e da familia. Ann promoveu unha campaña para
conseguilo e esforzouse duramente para lograr que o Día da Nai fose unha
festividade nacional. Finalmente<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>esta
data fíxose oficial no ano 1914 en Estados Unidos e de aí espallouse a Europa.
Posteriormente Ann Jarvis reaccionaría contra da comercialización e
banalización deste día que ela mesma promovera, pois estaba apartándose da
intención coa que fora creada. Ann e a súa irmá Elsinore loitarían <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ata o final da vida contra a explotación
comercial do Día da Nai.</p><br /><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifc-qsCjcKwxCNdC9xsG3-_hqK0_8bQFguY9aQTlqPCb6bqhm8HB327ADsqWYgNfeN9Klp_wqkeYW50DYHTEr7C5KgJzoWFvh8xB2bKBZmhnswWP4OqHhPeyolsPOMY2zTRyLXVVK1Klr9/s600/portada-15.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="402" data-original-width="600" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifc-qsCjcKwxCNdC9xsG3-_hqK0_8bQFguY9aQTlqPCb6bqhm8HB327ADsqWYgNfeN9Klp_wqkeYW50DYHTEr7C5KgJzoWFvh8xB2bKBZmhnswWP4OqHhPeyolsPOMY2zTRyLXVVK1Klr9/s320/portada-15.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisGj_SeUE1a3HVWxOQpeRzCWAVVZVbn6lzB702Ckg1WusKAMNvmXgD6rmvbOyJwqYlvfLjdFK6oeEjkKwaMSdaal6NukDzH5KVUGLY1alt8VUlEH21eRO861wSzIhSp0JQrOuHGU9QusTv/s640/Anna-Jarvis-e+a+s%25C3%25BAa+filla.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="389" data-original-width="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisGj_SeUE1a3HVWxOQpeRzCWAVVZVbn6lzB702Ckg1WusKAMNvmXgD6rmvbOyJwqYlvfLjdFK6oeEjkKwaMSdaal6NukDzH5KVUGLY1alt8VUlEH21eRO861wSzIhSp0JQrOuHGU9QusTv/s320/Anna-Jarvis-e+a+s%25C3%25BAa+filla.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Anna Jarvis, nai e filla</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>Imaxes tomadas da Wikipedia.orgCris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-39536634647393212872021-03-08T11:25:00.000-08:002021-03-08T11:25:20.207-08:00#PrazadasCigarreiras<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWUoNa0BWPErBEWQYaTSF1hcTKyOvJVHDo5FZQ0dM1sWIZaBnZQ6P6kSkJ-pJtsOWwyc_A7m5QtLVZJhUbIRPOz1AxvLd_ceFXjZIL1kzwkftw_yGCVkR7R4LircViHBmcZkHLyoJOMeR2/s1550/CIGARREIRAS-MUNDO+GR%25C3%2581FICO.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="593" data-original-width="1550" height="245" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWUoNa0BWPErBEWQYaTSF1hcTKyOvJVHDo5FZQ0dM1sWIZaBnZQ6P6kSkJ-pJtsOWwyc_A7m5QtLVZJhUbIRPOz1AxvLd_ceFXjZIL1kzwkftw_yGCVkR7R4LircViHBmcZkHLyoJOMeR2/w640-h245/CIGARREIRAS-MUNDO+GR%25C3%2581FICO.jpg" width="640" /></a></div><br /><p><br /></p><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;"> “Amparo madrugó para asistir a la Fábrica. Caminaba a buen paso, ligera y contenta como el que va a tomar posesión del solar paterno. Al subir la cuesta de San Hilario, sus ojos se fijaban en el mar, sereno y franjeado de tintas de ópalo, mientras pensaba en que iba a ganar bastante desde el primer día, en que casi no tendría aprendizaje, porque al fin los puros la conocían, su madre le había enseñado a envolverlos, poseía los heredados chismes del oficio, y no le arredraba la tarea. Discurriendo así, cruzó la calzada y se halló en el patio de la Fábrica, la vieja Granera.”</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;"> A Marineda non lle debería faltar unha Praza das Cigarreiras. Se no futuro se fixese un plano desta fabulosa cidade, sen dúbida situaríamos nel unha praza que levase o nome destas mulleres que romperon moldes no s. XIX. Emilia Pardo Bazán achegouse a elas e inmortalizounas en La Tribuna, rompendo tamén moldes con esta novela naturalista no seu século. Emilia foi neste sentido vangardista pois foi a súa, a primeira narración na que se recollían os esforzos e as loitas das obreiras dunha fábrica. Tamén o foron as bravas cigarreiras, pioneiras na contenda sindical española, que loitaron duramente para conseguir melloras na súa actividade laboral. Oportuna e feliz homenaxe sería convertir en Praza das Cigarreiras, a que agora é chamada praza da Fábrica de Tabacos. Son os terreos que antes pertenceron á fábrica, onde se atopa hoxe un establacemento como mesmo nome de La Granera, lugar dos talleres de desvenado e picadura. As cigarreiras traballaban duro, pero tamén sabían divertirse a base de ben, como lemos na descrición do seu Xoves de Comadres, apuntado en La Tribuna no capítulo titulado “El Carnaval de las cigarreras”:</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;"> “Pero el jueves de Comadres es el día señalado entre todos para divertirse y echar abajo los talleres. Desde por la mañana llegan las cestas con los disfraces; y obtenido el permiso para bailar y formar comparsas, las oscuras y tristes salas se trasforman.”</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;">A diversión podía rematar tamén no patio da Fábrica se ía un día de moita calor:</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;"> “—Si nos dejasen armar un corro en el patio, chicas, ¿eh? </span></div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;">Pareció de perlas la ocurrencia, y salieron al patio de entrada, y de allí al magro campillo colindante, y perteneciente también a la Fábrica”</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;"> Ter ou non ter unha Praza adicada ás Cigarreiras en Coruña ou Marineda, esa é a cuestión. Un lugar grande, aberto, exemplar, para preservar a memoria das traballadoras da fábrica, a forza feminina e revolucionaria que lidou pola emancipación e dereitos da muller nunha Marineda fresca e moderna, marcando un fito na sociedade da época. A Praza das Cigarreiras será un espazo de reunión das coruñesas e coruñeses, para o lecer, para actividades lúdicas, sociais ou de calquera clase, un punto de encontro coa nosa historia recente, un referente para as xeracións futuras e en definitiva, unha praza con Nome de Muller.</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; text-align: justify; transition-property: none !important;"><span style="font-family: Alice;">-A imaxe corresponde á páxina "El carnaval en provincias". Revista Mundo Gráfico, 1913.</span></div></div>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-54466345596818517182021-02-25T11:12:00.004-08:002021-02-25T11:16:40.741-08:00#DíadeRosalía<p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq3cvntfZ6CWBUumMdpxz4LJcs2A3UNLHx3rGv7Wzv1rqkGuO_lPtlwoniWwbAr9uRmXIzDWcB_Xoj3LyA9rI89_NQ3cKfYDcfUYOnRyvLY50FDDfQzQ3ekNZwz5ZUncIPL1XU_2P9bVPn/s600/5-acuarela-rosalaia.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="448" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq3cvntfZ6CWBUumMdpxz4LJcs2A3UNLHx3rGv7Wzv1rqkGuO_lPtlwoniWwbAr9uRmXIzDWcB_Xoj3LyA9rI89_NQ3cKfYDcfUYOnRyvLY50FDDfQzQ3ekNZwz5ZUncIPL1XU_2P9bVPn/s320/5-acuarela-rosalaia.jpg" /></a></div><br /><p><br /></p><p><span style="font-family: Alice;"> <span color="var(--primary-text)" style="font-size: 0.9375rem; white-space: pre-wrap;">“Canta xente…, canta xente</span></span></p><p><span color="var(--primary-text)" style="font-size: 0.9375rem; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Alice;">por campiñas e por veigas!</span></span></p><p><span color="var(--primary-text)" style="font-size: 0.9375rem; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Alice;">Canta polo mar abaixo</span></span></p><p><span color="var(--primary-text)" style="font-family: Alice; font-size: 0.9375rem; white-space: pre-wrap;">vai camiño da ribeira!</span></p><p><span color="var(--primary-text)" style="font-family: Alice; font-size: 0.9375rem; white-space: pre-wrap;">Que lanchas tan ben portadas</span></p><p><span color="var(--primary-text)" style="font-family: Alice; font-size: 0.9375rem; white-space: pre-wrap;">con aparellos de festa!</span></p><p><span color="var(--primary-text)" style="font-family: Alice; font-size: 0.9375rem; white-space: pre-wrap;">Que botes tan feituquiños</span></p><p><span color="var(--primary-text)" style="font-family: Alice; font-size: 0.9375rem; white-space: pre-wrap;">con tan feituquiñas veles!</span></p><p><span color="var(--primary-text)" style="font-family: Alice; font-size: 0.9375rem; white-space: pre-wrap;"> Todos cargadiños veñen</span></p><p><span color="var(--primary-text)" style="font-family: Alice; font-size: 0.9375rem; white-space: pre-wrap;"> de xentiña forasteira…”</span></p><div style="animation-name: none; transition-property: none;"><div dir="auto" style="animation-name: none; transition-property: none;"><div class="ecm0bbzt hv4rvrfc ihqw7lf3 dati1w0a" data-ad-comet-preview="message" data-ad-preview="message" id="jsc_c_xm" style="animation-name: none; padding: 4px 16px 16px; transition-property: none;"><div class="j83agx80 cbu4d94t ew0dbk1b irj2b8pg" style="animation-name: none; display: flex; flex-direction: column; margin-bottom: -5px; margin-top: -5px; transition-property: none;"><div class="qzhwtbm6 knvmm38d" style="animation-name: none; margin-bottom: 5px; margin-top: 5px; transition-property: none;"><span class="d2edcug0 hpfvmrgz qv66sw1b c1et5uql rrkovp55 a8c37x1j keod5gw0 nxhoafnm aigsh9s9 d3f4x2em fe6kdd0r mau55g9w c8b282yb iv3no6db jq4qci2q a3bd9o3v knj5qynh oo9gr5id hzawbc8m" color="var(--primary-text)" dir="auto" style="animation-name: none; display: block; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.3333; max-width: 100%; min-width: 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; word-break: break-word;"><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"> O 24 de febreiro de 1837 nacía en Santiago de Compostela Rosalía de Castro, a autora fundacional da nosa literatura contemporánea, a escritora que chegou e continúa chegando xeración tras xeración cos seus versos a todos os recantos da nosa terra e máis alá, a literata que “cantou a Galicia seus “doces cantares” (…) </span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;">“ Que a´si mo pediron,/ que así mo mandaron / que cante e que cante / na lengua que eu falo” </span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"> e asi foi, tal e como afirma no primeiro cantar da súa obra de xuventude, Cantares Gallegos. As galegas e galegos, somos pois afortunadas moi afortunadas. <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDKdKY4cmPdTtrUzpP6MpUKrtQuEoChr1d8nn_WnG_0pL-LPrBHYcSN3LJYM5oOVybteHUVMiehUx7lUmFYW-TEMAOXYqiSOR0UnRYkx__V2cGVJ5AGp4zsNQ__jz8aXc4fcXp4eqLyZyS/s2048/IMG_7802.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1719" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDKdKY4cmPdTtrUzpP6MpUKrtQuEoChr1d8nn_WnG_0pL-LPrBHYcSN3LJYM5oOVybteHUVMiehUx7lUmFYW-TEMAOXYqiSOR0UnRYkx__V2cGVJ5AGp4zsNQ__jz8aXc4fcXp4eqLyZyS/w168-h200/IMG_7802.JPG" width="168" /></a></div><br /></span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;">Valla como sincera homenaxe a lembranza de Cantares Gallegos, a súa obra cume que nos leva a celebrar ano tras ano no mes de maio as nosas Letras, en conmemoración do aniversario da súa publicación un 17 de maio de 1963. O cantar elexido é o cantar VI, trátase dun cantar festivo e alegre, fermosísimo exemplo de composición costumista, inspirado na romaxe da Virxe da Barca. Estamos no verán de 1853 e Galiza está de festa. Rosalía é invitada pola súa amiga Eduarda (a irmá de Eduardo Pondal), a ir en setembro á dita romaría da Nosa Señora da Barca, en Muxía. A través da emotiva mirada da autora de Cantares, sentimos o feitizo desta tradición popular que ela transmite maxistralmente. Rosalía é quen de contaxiarnos a ledicia e o engado da foliada, que imos seguindo a través da voz poética e do ritmo dos versos de feitura popular. </span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"> O poema consta de dúas partes, nel relocen a alegría do día, as xentes que chegan polos camiños, as barcas engalanadas, a vestimenta e a música popular, as larpeiradas, a foliada toda está neste cantar, non falta detalle . Na primeira parte, as protagonistas son as mozas, que acoden das diferentes vilas mariñeiras á romería, engalanadas cas mellores prendas e que espertan a admiración dos mozos galáns que as contemplan:</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"> “Por eso se derretían, /cal se fosen de manteiga, / diante de elas os rapaces/ os rapaciños da festa”</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0lU_y6HLRafOLqhinD8Emtu48VtEAd88_kgaOaL0j9N076AC-f5me_Dx-maNYN0R6zsMHsoj6YfRh0B9sgfpRlbn8-CPb0s7VUMeXbEc-7rLrZIQiAg8OAlP-YG0jN9XyYs8MFChjFGHC/s2048/IMG_7801.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0lU_y6HLRafOLqhinD8Emtu48VtEAd88_kgaOaL0j9N076AC-f5me_Dx-maNYN0R6zsMHsoj6YfRh0B9sgfpRlbn8-CPb0s7VUMeXbEc-7rLrZIQiAg8OAlP-YG0jN9XyYs8MFChjFGHC/w150-h200/IMG_7801.JPG" width="150" /></a></div><br />Rosalía describe con ledo agarimo as rapazas que veñen das diferentes vilas mariñeiras, as de Muros “caquelas caras de virxe, caquelas caras de almendra”; </span><span color="var(--primary-text)" style="font-family: Alice; font-size: 0.9375rem;">as de Camariñas que “visten/ cal rapaciñas gaiteiras,/ saias de vivos colores ” e que están “feitas de sal e canela”.</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"> Non podían faltar as de Cé: “que cariñas tan ben feitas/ cando están coloradiñas / no ruxe-ruxe da festa”;</span><span color="var(--primary-text)" style="font-family: Alice; font-size: 0.9375rem;"> e mais as de Laxe “Vaia unhas mozas aquelas”. </span><span color="var(--primary-text)" style="font-family: Alice; font-size: 0.9375rem;">E como non as de Noia xunto cas de Rianxo: “As de Noia ben se axuntan / cas graciosas rianxeiras (…) que abofé que en todo pican/ como si fosen pementa”</span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;">Na segunda parte do cantar, chegamos por fin a Muxía que </span><span color="var(--primary-text)" style="font-family: Alice; font-size: 0.9375rem;">“ramo de froles parece”</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;">Entre o son das campás, das gaitas e pandeiros, das “bombas que reventan”, semella que escoitemos as voces felices das mulleres e homes que ateigan o lugar, das ricas “rosquilliñas de almendra”, da limonada ou mesmo da auga fresca que arrefríe as gorxas. Non falta a descrición do altar maior do santuario coa barca e os dous anxos</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"> “na súa barca dourada/ na súa barca pequena/ donde están os dous anxeliños/ dous anxeliños que reman” </span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: justify; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;">Rosalía achéganos tamén a lenda da Virxe da Barca e a tradición de abalar as pedras a base de saltar e bailar sobre elas. A foliada chega ó seu fin, non sen antes facer entrega de presentes á virxe por parte dos romeiros; e así cúmplese o cantar que remata tal e como comezaba ca copliña popular:</span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: center; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;">“Nosa Señora da Barca</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: center; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: center; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;">ten o tellado de pedra,</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: center; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: center; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;">ben o pudera ter de ouro</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: center; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: center; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;">miña Virxe si quixera”</span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; text-align: center; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;"><br /></span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;">-Cantares Gallegos. Edición Ricardo Carballo Calero. Anaya, 1969 ( páxs.: 59-67)</span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;">-O retrato de Rosalía é unha acuarela realizada pola súa filla Alejandra Murguía de Castro. Depositado na Fundación Rosalía de Castro: </span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; transition-property: none;"><span style="animation-name: none; transition-property: none;"><a class="oajrlxb2 g5ia77u1 qu0x051f esr5mh6w e9989ue4 r7d6kgcz rq0escxv nhd2j8a9 nc684nl6 p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of lzcic4wl py34i1dx gpro0wi8" href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Frosalia.gal%2Fquen-somos%2Fafundacion%2F%3Ffbclid%3DIwAR3WlBXlFwlgM2drH789_vD3guF5CZ0fVYe2DXw8XzOZFZlFrEOowVM767E&h=AT0i2TPTE8nfbrT9HM7iqfdkgcsY_We1JkfPiri-r3YEnzVmmdDUOilKsSuioOAZKR7P9JOUxz3ZvQLFrfIgmSYReuVJ3Zho5FGKDWv0NjKdi11sAgYRHDbOCL3VLVy-8zw&__tn__=-UK-R&c[0]=AT1LguHhnVI9HQH78gd96zWx5TWEa3xcYNCK6Rm3pI_We8HVrZj5dgrKoz87mxJG_ZwHSrFOcuJcbWw7QKDF-SZzZoa7-7ISWkagPScG_VUJ7xvEn-ibUK9qOfBVbi91XBDgYlawOlNk5MnntytG_RIfMA" rel="nofollow noopener" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; animation-name: none; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none;" tabindex="0" target="_blank"><span style="font-family: Alice;">https://rosalia.gal/quen-somos/afundacion/</span></a></span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; transition-property: none;"><span style="font-family: Alice;">-Cantares Gallegos. Poesía completa ilustrada por Pepe Barro (volumen II)</span></div></div></span></div></div></div></div><div class="l9j0dhe7" id="jsc_c_xn" style="animation-name: none; font-family: inherit; position: relative; transition-property: none;"><div class="l9j0dhe7" style="animation-name: none; font-family: inherit; position: relative; transition-property: none;"><div style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><div style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><div class="l9j0dhe7" style="animation-name: none; font-family: inherit; position: relative; transition-property: none;"><div class="l9j0dhe7" style="animation-name: none; font-family: inherit; padding-top: 500.014px; position: relative; transition-property: none;"><div class="ni8dbmo4 stjgntxs pmk7jnqg" style="animation-name: none; font-family: inherit; inset: calc(0% + 0px) calc(33.3333% + 1.01px) calc(0% + 0px) calc(0% + 0px); overflow: hidden; position: absolute; transition-property: none;"><a aria-label="May be art of Unha ou máis persoas" class="oajrlxb2 gs1a9yip g5ia77u1 mtkw9kbi tlpljxtp qensuy8j ppp5ayq2 goun2846 ccm00jje s44p3ltw mk2mc5f4 rt8b4zig n8ej3o3l agehan2d sk4xxmp2 rq0escxv nhd2j8a9 q9uorilb mg4g778l btwxx1t3 pfnyh3mw p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x tgvbjcpo hpfvmrgz jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso pmk7jnqg i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of du4w35lb lzcic4wl abiwlrkh p8dawk7l i09qtzwb n7fi1qx3 j9ispegn kr520xx4 tm8avpzi" href="https://www.facebook.com/photo/?fbid=3730004750401842&set=pcb.3730007140401603&__cft__[0]=AZUkAjK8oL3r8x5ul5MOIj12SZMB0z1GqEunLl7_ev3yEdpSyfGCd9DBnRpNzL5Gq-Arz_LSu8WMhmfps2KO3xY9H5pWOYPGRkIK8IQ6LW2vefZjZ3XH-v-5CJvaBaU6Lgw&__tn__=*bH-R" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; align-items: stretch; animation-name: none; border-bottom-color: var(--always-dark-overlay); border-left-color: var(--always-dark-overlay); border-right-color: var(--always-dark-overlay); border-style: solid; border-top-color: var(--always-dark-overlay); border-width: 0px; box-sizing: border-box; color: #385898; cursor: pointer; display: inline-block; flex-basis: auto; flex-direction: row; flex-shrink: 0; font-family: inherit; inset: 0px; list-style: none; margin: 0px; min-height: 0px; min-width: 0px; outline: none; padding: 0px; position: absolute; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none; user-select: none; z-index: 0;" tabindex="0"><div class="stjgntxs ni8dbmo4" style="animation-name: none; font-family: inherit; overflow: hidden; transition-property: none;"><div class="do00u71z ni8dbmo4 stjgntxs l9j0dhe7" style="animation-name: none; font-family: inherit; height: 0px; overflow: hidden; padding-top: 498.509px; position: relative; transition-property: none;"><div class="pmk7jnqg kr520xx4" style="animation-name: none; font-family: inherit; height: 498.509px; left: -19.929px; position: absolute; top: 0px; transition-property: none; width: 372.216px;"><br /></div></div><div class="hzruof5a opwvks06 linmgsc8 kr520xx4 j9ispegn pmk7jnqg n7fi1qx3 rq0escxv i09qtzwb" style="animation-name: none; border-bottom: 1px solid var(--media-inner-border); border-top: 1px solid var(--media-inner-border); box-sizing: border-box; font-family: inherit; inset: 0px; pointer-events: none; position: absolute; transition-property: none;"></div></div><div class="n00je7tq arfg74bv qs9ysxi8 k77z8yql i09qtzwb n7fi1qx3 b5wmifdl hzruof5a pmk7jnqg j9ispegn kr520xx4 c5ndavph art1omkt ot9fgl3s" data-visualcompletion="ignore" style="animation-name: none; border-radius: inherit; font-family: inherit; inset: 0px; opacity: 0; pointer-events: none; position: absolute; transition-duration: var(--fds-duration-extra-extra-short-out); transition-property: none; transition-timing-function: var(--fds-animation-fade-out);"></div></a></div><div class="ni8dbmo4 stjgntxs pmk7jnqg" style="animation-name: none; font-family: inherit; inset: calc(0% + 0px) calc(0% + 0px) calc(50% + 1.01px) calc(66.6667% + 1.01px); overflow: hidden; position: absolute; transition-property: none;"><a aria-label="May be an image of text that says 'Rosalía de Castro Cantares gallegos edicion Ricardo Carballo Calero aa Aut›ores Españoies'" class="oajrlxb2 gs1a9yip g5ia77u1 mtkw9kbi tlpljxtp qensuy8j ppp5ayq2 goun2846 ccm00jje s44p3ltw mk2mc5f4 rt8b4zig n8ej3o3l agehan2d sk4xxmp2 rq0escxv nhd2j8a9 q9uorilb mg4g778l btwxx1t3 pfnyh3mw p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x tgvbjcpo hpfvmrgz jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso pmk7jnqg i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of du4w35lb lzcic4wl abiwlrkh p8dawk7l i09qtzwb n7fi1qx3 j9ispegn kr520xx4 tm8avpzi" href="https://www.facebook.com/photo/?fbid=3730005713735079&set=pcb.3730007140401603&__cft__[0]=AZUkAjK8oL3r8x5ul5MOIj12SZMB0z1GqEunLl7_ev3yEdpSyfGCd9DBnRpNzL5Gq-Arz_LSu8WMhmfps2KO3xY9H5pWOYPGRkIK8IQ6LW2vefZjZ3XH-v-5CJvaBaU6Lgw&__tn__=*bH-R" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; align-items: stretch; animation-name: none; border-bottom-color: var(--always-dark-overlay); border-left-color: var(--always-dark-overlay); border-right-color: var(--always-dark-overlay); border-style: solid; border-top-color: var(--always-dark-overlay); border-width: 0px; box-sizing: border-box; color: #385898; cursor: pointer; display: inline-block; flex-basis: auto; flex-direction: row; flex-shrink: 0; font-family: inherit; inset: 0px; list-style: none; margin: 0px; min-height: 0px; min-width: 0px; outline: none; padding: 0px; position: absolute; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none; user-select: none; z-index: 0;" tabindex="0"><div class="stjgntxs ni8dbmo4" style="animation-name: none; font-family: inherit; overflow: hidden; transition-property: none;"><div class="do00u71z ni8dbmo4 stjgntxs l9j0dhe7" style="animation-name: none; font-family: inherit; height: 0px; overflow: hidden; padding-top: 248.494px; position: relative; transition-property: none;"><div class="pmk7jnqg kr520xx4" style="animation-name: none; font-family: inherit; height: 248.494px; left: -21.4773px; position: absolute; top: 0px; transition-property: none; width: 208.636px;"><br /></div></div><div class="hzruof5a opwvks06 linmgsc8 kr520xx4 j9ispegn pmk7jnqg n7fi1qx3 rq0escxv i09qtzwb" style="animation-name: none; border-bottom: 1px solid var(--media-inner-border); border-top: 1px solid var(--media-inner-border); box-sizing: border-box; font-family: inherit; inset: 0px; pointer-events: none; position: absolute; transition-property: none;"></div></div><div class="n00je7tq arfg74bv qs9ysxi8 k77z8yql i09qtzwb n7fi1qx3 b5wmifdl hzruof5a pmk7jnqg j9ispegn kr520xx4 c5ndavph art1omkt ot9fgl3s" data-visualcompletion="ignore" style="animation-name: none; border-radius: inherit; font-family: inherit; inset: 0px; opacity: 0; pointer-events: none; position: absolute; transition-duration: var(--fds-duration-extra-extra-short-out); transition-property: none; transition-timing-function: var(--fds-animation-fade-out);"></div></a></div><div class="ni8dbmo4 stjgntxs pmk7jnqg" style="animation-name: none; font-family: inherit; inset: calc(50% + 1.01px) calc(0% + 0px) calc(0% + 0px) calc(66.6667% + 1.01px); overflow: hidden; position: absolute; transition-property: none;"><a aria-label="May be an image of flor" class="oajrlxb2 gs1a9yip g5ia77u1 mtkw9kbi tlpljxtp qensuy8j ppp5ayq2 goun2846 ccm00jje s44p3ltw mk2mc5f4 rt8b4zig n8ej3o3l agehan2d sk4xxmp2 rq0escxv nhd2j8a9 q9uorilb mg4g778l btwxx1t3 pfnyh3mw p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x tgvbjcpo hpfvmrgz jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso pmk7jnqg i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of du4w35lb lzcic4wl abiwlrkh p8dawk7l i09qtzwb n7fi1qx3 j9ispegn kr520xx4 tm8avpzi" href="https://www.facebook.com/photo/?fbid=3730006207068363&set=pcb.3730007140401603&__cft__[0]=AZUkAjK8oL3r8x5ul5MOIj12SZMB0z1GqEunLl7_ev3yEdpSyfGCd9DBnRpNzL5Gq-Arz_LSu8WMhmfps2KO3xY9H5pWOYPGRkIK8IQ6LW2vefZjZ3XH-v-5CJvaBaU6Lgw&__tn__=*bH-R" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; align-items: stretch; animation-name: none; border-bottom-color: var(--always-dark-overlay); border-left-color: var(--always-dark-overlay); border-right-color: var(--always-dark-overlay); border-style: solid; border-top-color: var(--always-dark-overlay); border-width: 0px; box-sizing: border-box; color: #385898; cursor: pointer; display: inline-block; flex-basis: auto; flex-direction: row; flex-shrink: 0; font-family: inherit; inset: 0px; list-style: none; margin: 0px; min-height: 0px; min-width: 0px; outline: none; padding: 0px; position: absolute; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none; user-select: none; z-index: 0;" tabindex="0"><div class="stjgntxs ni8dbmo4" style="animation-name: none; font-family: inherit; overflow: hidden; transition-property: none;"><div class="do00u71z ni8dbmo4 stjgntxs l9j0dhe7" style="animation-name: none; font-family: inherit; height: 0px; overflow: hidden; padding-top: 248.494px; position: relative; transition-property: none;"><div class="pmk7jnqg kr520xx4" style="animation-name: none; font-family: inherit; height: 248.494px; left: -10.3409px; position: absolute; top: 0px; transition-property: none; width: 186.364px;"><br /></div></div><div class="hzruof5a opwvks06 linmgsc8 kr520xx4 j9ispegn pmk7jnqg n7fi1qx3 rq0escxv i09qtzwb" style="animation-name: none; border-bottom: 1px solid var(--media-inner-border); border-top: 1px solid var(--media-inner-border); box-sizing: border-box; font-family: inherit; inset: 0px; pointer-events: none; position: absolute; transition-property: none;"></div></div><div class="n00je7tq arfg74bv qs9ysxi8 k77z8yql i09qtzwb n7fi1qx3 b5wmifdl hzruof5a pmk7jnqg j9ispegn kr520xx4 c5ndavph art1omkt ot9fgl3s" data-visualcompletion="ignore" style="animation-name: none; border-radius: inherit; font-family: inherit; inset: 0px; opacity: 0; pointer-events: none; position: absolute; transition-duration: var(--fds-duration-extra-extra-short-out); transition-property: none; transition-timing-function: var(--fds-animation-fade-out);"></div></a></div></div></div></div></div></div><div class="stjgntxs ni8dbmo4" style="animation-name: none; font-family: inherit; overflow: hidden; transition-property: none;"></div></div></div><div style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><div class="stjgntxs ni8dbmo4 l82x9zwi uo3d90p7 h905i5nu monazrh9" data-visualcompletion="ignore-dynamic" style="animation-name: none; border-radius: 0px 0px 8px 8px; font-family: inherit; overflow: hidden; transition-property: none;"><div style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><div style="animation-name: none; background-color: white; color: #1c1e21; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; transition-property: none;"><div style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><div class="l9j0dhe7" style="animation-name: none; font-family: inherit; position: relative; transition-property: none;"><div class="bp9cbjyn m9osqain j83agx80 jq4qci2q bkfpd7mw a3bd9o3v kvgmc6g5 wkznzc2l oygrvhab dhix69tm jktsbyx5 rz4wbd8a osnr6wyh a8nywdso s1tcr66n" style="align-items: center; animation-name: none; border-bottom: 1px solid var(--divider); color: var(--secondary-text); display: flex; font-family: inherit; font-size: 0.9375rem; justify-content: flex-end; line-height: 1.3333; margin: 0px 16px; padding: 10px 0px; transition-property: none;"><div class="bp9cbjyn j83agx80 buofh1pr ni8dbmo4 stjgntxs" style="align-items: center; animation-name: none; display: flex; flex-grow: 1; font-family: inherit; overflow: hidden; transition-property: none;"><span aria-label="Mira quen reaccionou a isto" role="toolbar" style="animation-name: none; font-family: inherit; transition-property: none;"><span class="bp9cbjyn j83agx80 b3onmgus" id="jsc_c_xp" style="align-items: center; animation-name: none; display: flex; font-family: inherit; padding-left: 4px; transition-property: none;"><span class="np69z8it et4y5ytx j7g94pet b74d5cxt qw6c0r16 kb8x4rkr ed597pkb omcyoz59 goun2846 ccm00jje s44p3ltw mk2mc5f4 qxh1up0x qtyiw8t4 tpcyxxvw k0bpgpbk hm271qws rl04r1d5 l9j0dhe7 ov9facns kavbgo14" style="animation-name: none; border-bottom-color: var(--card-background); border-left-color: var(--card-background); border-radius: 11px; border-right-color: var(--card-background); border-style: solid; border-top-color: var(--card-background); border-width: 2px; font-family: inherit; height: 18px; margin-left: -4px; position: relative; transition-property: none; width: 18px; z-index: 2;"><br /></span></span></span></div></div></div><div class="ozuftl9m tvfksri0" style="animation-name: none; font-family: inherit; margin-left: 12px; margin-right: 12px; transition-property: none;"><div class="rq0escxv l9j0dhe7 du4w35lb j83agx80 pfnyh3mw i1fnvgqd gs1a9yip owycx6da btwxx1t3 ph5uu5jm b3onmgus e5nlhep0 ecm0bbzt nkwizq5d roh60bw9 mysgfdmx hddg9phg" style="align-items: stretch; animation-name: none; box-sizing: border-box; display: flex; flex-flow: row nowrap; flex-shrink: 0; font-family: inherit; justify-content: space-between; margin: -6px -2px; padding: 4px; position: relative; transition-property: none; z-index: 0;"><div class="rq0escxv l9j0dhe7 du4w35lb j83agx80 cbu4d94t g5gj957u d2edcug0 hpfvmrgz rj1gh0hx buofh1pr n8tt0mok hyh9befq iuny7tx3 ipjc6fyt" style="animation-name: none; box-sizing: border-box; display: flex; flex-direction: column; flex: 1 1 0px; font-family: inherit; max-width: 100%; min-width: 0px; padding: 6px 2px; position: relative; transition-property: none; z-index: 0;"><div aria-label="Envíalle isto ás amizades ou publícao na túa cronoloxía." class="oajrlxb2 gs1a9yip g5ia77u1 mtkw9kbi tlpljxtp qensuy8j ppp5ayq2 goun2846 ccm00jje s44p3ltw mk2mc5f4 rt8b4zig n8ej3o3l agehan2d sk4xxmp2 rq0escxv nhd2j8a9 pq6dq46d mg4g778l btwxx1t3 pfnyh3mw p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x tgvbjcpo hpfvmrgz jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso l9j0dhe7 i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of du4w35lb lzcic4wl abiwlrkh p8dawk7l" role="button" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; align-items: stretch; animation-name: none; background-color: transparent; border-bottom-color: var(--always-dark-overlay); border-left-color: var(--always-dark-overlay); border-right-color: var(--always-dark-overlay); border-style: solid; border-top-color: var(--always-dark-overlay); border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline-flex; flex-basis: auto; flex-direction: row; flex-shrink: 0; font-family: inherit; list-style: none; margin: 0px; min-height: 0px; min-width: 0px; outline: none; padding: 0px; position: relative; text-align: inherit; touch-action: manipulation; transition-property: none; user-select: none; z-index: 0;" tabindex="0"><div class="n00je7tq arfg74bv qs9ysxi8 k77z8yql i09qtzwb n7fi1qx3 b5wmifdl hzruof5a pmk7jnqg j9ispegn kr520xx4 c5ndavph art1omkt ot9fgl3s" data-visualcompletion="ignore" style="animation-name: none; border-radius: 4px; font-family: inherit; inset: 0px; opacity: 0; pointer-events: none; position: absolute; transition-duration: var(--fds-duration-extra-extra-short-out); transition-property: none; transition-timing-function: var(--fds-animation-fade-out);"></div></div></div></div></div></div></div><div class="cwj9ozl2 tvmbv18p" style="animation-name: none; color: #1c1e21; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; margin-bottom: 4px; transition-property: none;"><span class="rfua0xdk pmk7jnqg pfx3uekm ay7djpcl ema1e40h q45zohi1" data-html2canvas-ignore="true" style="animation-name: none; clip-path: inset(50%); clip: rect(0px, 0px, 0px, 0px); font-family: inherit; height: 1px; overflow: hidden; position: absolute; transition-property: none; width: 1px;"></span></div></div></div></div>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2832300646666858257.post-42740435634616297172021-02-25T10:58:00.003-08:002021-02-25T10:59:14.270-08:00#DíadeRosalía<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1EOPB27TcBOTjLRahI2Cz0ZGaC7TJyj0EaUfE_kOxwZlCDGKc131sFfIJNmDyMuMp8zfbqaZsrU-VGSWb3MCg325zIJwdsyzs5OYAVMwt_yxDzPCD-lpjgVr6CeCk4q_cGt-YtemJtn6P/s1400/rag_a_dereita_e_fundacion_rosalia_a_da_esquerda_1400+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="904" data-original-width="1400" height="259" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1EOPB27TcBOTjLRahI2Cz0ZGaC7TJyj0EaUfE_kOxwZlCDGKc131sFfIJNmDyMuMp8zfbqaZsrU-VGSWb3MCg325zIJwdsyzs5OYAVMwt_yxDzPCD-lpjgVr6CeCk4q_cGt-YtemJtn6P/w400-h259/rag_a_dereita_e_fundacion_rosalia_a_da_esquerda_1400+%25281%2529.jpg" width="400" /></a></div><p><br /></p><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; text-align: justify; transition-property: none !important;"> <i> “Pero es el caso, Eduarda, que los hombres miran a las literatas peor que mirarían al diablo, y éste es un nuevo escollo que debes temer tú que no tienes dote. Únicamente alguno de verdadero talento pudiera, estimándote en lo que vales, despreciar necias y aun erradas preocupaciones; pero… ¡ay de ti entonces!, ya nada de cuanto escribes es tuyo, se acabó tu numen, tu marido es el que escribe y tú la que firmas.” </i></div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; text-align: justify; transition-property: none !important;"><i><br /></i></div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; text-align: justify; transition-property: none !important;"><i><br /></i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc-9H1UwoiZXMqh8X5AcU5qA6j3wooWH5pfm6dNtFvaWg9QjiYMLQtJ2e2GvkYIjghdV1AzS2IE6Rk8-YGQV_HfSgaKKATBsFeL2JX3_kvtTVAlTJbVWorWwaw_AarhI4Bqadn1C8l_YEh/s395/Almanaque_de_Galicia_para_uso_de_la_juventud_elegante_y_de_buen_tono%252C_1866.pdf.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="395" data-original-width="300" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc-9H1UwoiZXMqh8X5AcU5qA6j3wooWH5pfm6dNtFvaWg9QjiYMLQtJ2e2GvkYIjghdV1AzS2IE6Rk8-YGQV_HfSgaKKATBsFeL2JX3_kvtTVAlTJbVWorWwaw_AarhI4Bqadn1C8l_YEh/w152-h200/Almanaque_de_Galicia_para_uso_de_la_juventud_elegante_y_de_buen_tono%252C_1866.pdf.jpg" width="152" /></a></div><br /><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; text-align: justify; transition-property: none !important;"><br /></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; text-align: justify; transition-property: none !important;"> “Las literatas. Carta a Edurarda” é un breve ensaio publicado no Almanaque de Galicia, en Lugo no ano 1865, nel Rosalía reflexiona sobre a difícil e inxusta situación na que se atopaban as escritoras durante o s. XIX, de invisibilidade ou subordinación ós autores masculinos. Na “Carta a Eduarda” Rosalía reacciona contra dos prexuízos sociais que impedían á muller dedicarse á literatura e reivindica o seu papel de literata criticando con certeira ironía ós incompetentes que desprezan o labor literario das donas:</div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; text-align: justify; transition-property: none !important;"> <i> “los que tal murmuran saben olvidarse, en cambio, de que no han nacido más que para tragar el pan de cada día y vivir como los parásitos”</i></div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; text-align: justify; transition-property: none !important;"><i><br /></i></div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; text-align: justify; transition-property: none !important;"><i><br /></i></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; text-align: justify; transition-property: none !important;">Os dous retratos son da fotógrafa María Cardarelly. O da dereita é do arquivo da RAG e o da esquerda pertence á Fundación Rosalía de Castro.</div></div>Cris Asensiohttp://www.blogger.com/profile/14934877208818139873noreply@blogger.com0